Hoi Dames,
Het is 4.00 u in de morgend. Zo gaat het al twee weken bijna elke dag. Hop naar het toilet beneden en dan beland ik op de zetel. De tv is dan mijn beste maat om mijn zinnen wat te verzetten.
De vorige zwangerschap werd een mk. En nu voel ik ook pijn, maar ik weet niet of het nu bandenpijn is of iets anders. Ik maak me ongerust. Ook heb ik vaak honger en dan denk ik: Nu al??? Met de zwangerschap van mijn zoon had ik geen last van honger. Ook had ik wel eens last van mijn onderbuik, maar ik dacht dat dat later was. Zucht... Het is een hele opgave om nog 2.5 week te wachten voor een echo. Terwijl ik bij mijn zoon op 8 weken mocht komen. Voorlopig wel geen bloedverlies of enig ander raar fenomeen te zien. Wat zal ik toch blij zijn om eens te kunnen kijken hoe het daar vanbinnen zit.
Niemand van de familie en/of vrienden, buiten mijn vriendinnen hier en mijn allerbeste vriendin, weten dat ik zwanger ben. Ik hou wel van 'ons geheimpje', maar het is ook vermoeiend. Ik moet eigenlijk een beetje alleen nu door mijn onzekerheid. Mijn hb steunt me wel, maar telkens om 4.00 uur in de nacht kan ik niet verwachten dat hij mijn handje komt vasthouden. Al doet hij dat wel als ik het vraag, de schat!
Groetjes,
Kaatje!
reacties (0)