ik begrijp je heel goed lieverd! Ook ik heb mijn kleine man niet meteen kunnen zien, vastpakken.....door de keizersnede heb ik echt een stukje gemist. Maar de foto's zijn er gelukkig wel. Hoe moeilijk ik het ook vind die te zien........gewoon zeggen wat je voelt hoor meis, het is ook zo heftig!! xxxx
Ach meid, lekker je gevoelens uiten hoor!! Verwerken heeft tijd nodig, dat heb je na een paar weekjes nog niet, daar gaat veel langer overheen. En dat is ook logisch, het is niet niks wat je hebt meegemaakt ook al heb je een prachtig kindje, er is ook de andere kant dat het allemaal kantje boord was. Dat is zo vreselijk heftig daar moet je de tijd voor nemen, praat er veel over zo vaak als je de behoefte hebt. Dan gaat het mettertijd beter. Negeer je gevoelens in elk geval niet! Heel veel sterkte meid, dikke XXX
Geeft niks meid, daar hoef je je echt niet voor te schamen, het is heel anders gelopen dan je je had voorgesteld en het was ontzettend heftig!!! Natuurlijk ben je teleurgesteld en moet je al die heftigheid verwerken.
Er gingen hele zware weken aan mijn bevalling vooraf en mijn bevalling eindigde zo rigoreus met grof geweld, dat ik me er, ondanks mijn blijdschap om mijn mooie ventje, later echt behoorlijk klote om gevoeld. Gek genoeg begon dat pas ergens na mijn kraamweek, eerst was ik zo blij en opgelucht dat alles goed was dat t me allemaal niks uitmaakte maar later staken de emoties echt wel de kop op. Alleen durfde ik dat niet te zeggen dus zat ik in mijn eentje te huilen. Ik schaamde me er echt voor. Maar al die spanning moet er uiteindelijk toch uit, dus meid, geef jezelf die ruimte om te voelen wat je voelt en laat het zo zijn. Deel het met anderen en zorg dat je er goed over kan praten, desnoods 100 of duizend keer hetzelfde verhaal.. dan zul je merken dat het steeds een stukje verder naar de achtergrond verdwijnt. Sterkte!!!!!
lekker alles eruit gooien das beter dan opkroppen.je moet het toch verwerken het is nogal wat.
leker rustig van alles bijkomen xx
Lekker laten lopen meid!
Alles op zijn tijd
Dikke knuff
Jeetje wat een verhaal! Heb namelijk even je bevallingsverhaal gelezen. Heel heftig. Ik snap dit gevoel volkomen. Ik heb dan geen keizersnede gehad. Mijn zoon is mer 31 weken ter wereld gekomen. Nadat hij is geboren werd hij meteen meegenomen. Papa en oma gingen met hem mee, en daar lag ik te wachten tot ik kon gaan douchen. Een uur liggen wachten! Milan is geboren om 06:14 en ik zag hem voor het eerst rond 09:00. Ik kan je niet beschrijven hoe dat voelde. Heel gemengd. Ik was blij, maar het voelde ook alsof het mijn zoon niet was! Maar zulke verhalen blijven moeilijk. Kop op! Misschien krijg je ooit je droombevalling. JE hebt in ieder geval een prachtige zoon! Daar doen we het allemaal voor!
Blijven praten kaatje, dat is zo belangrijk. En die tranen. Gewoon laten gaan, alleen door het allemaal los te laten zal je het verwerken! Dikke knuf!
ik heb dit dus met bv ik had dat zo graag willen geven en het lukte nie
als ik bij ander lees dat het wel lukt denk ik echt grrr wrom ik nie
hetzelfde heb ik met heb geb gewicht dan denk ik wrom was mijn kindje zo licht...
voelt echt als falen
aaaawh wijfie! heeeeeeeeeeele dikke knuf voor jou!
Lees dan het verhaal van de bevalling van Milena maar even.
We kunnen elkaar de hand schudden. En zorg dat je er goed over kan praten met je omgeving!!
reacties (0)