Het is écht waar!!
Wat een prachtig moment.
Hét moment dat je op het bed ligt met het grote televisie scherm voor je en een geruststellende verloskundige naast je.
De zenuwen gieren door je lijf en de verloskudige verteld zachtjes en rustig wat ze allemaal gaat doen.
De echo was uitwendig , dus een grote klodder gel op mijn buik, het apparaat er op..
Meteen zagen we de zwangerschap
En tegelijk (ik hysterisch en vol tranen, zij rustig en beheerst) zeiden we
Daar klopt het hartje!
Alle emotie die ik voelde bij de eerste echo van mijn inmiddels 13 maanden oude zoon kwamen terug..
Wat herkende ik ze!
Het allesoverheersende gevoel van liefde, 'Goedzo kleintje, alles gaat goed, nog een paar maanden wachten en dan houdt ik je in mijn armen.'
Ik moest zó huilen van opluchting dat ik het scherm eventjes niet meer zag.
Toen ik wat bedaard was en weer meekeek zag ik een ander vruchtzakje, een andere vorm met een pieklein 'dingetje' er in.
Een zwangerschap die met twee vruchtjes begonnen is en waarvan er één zoals het lijkt het niet gehaald heeft.
Na veel kijken vanuit allerlei hoeken vertelde de verloskundige dat er een hele kleine kans is dat de tweede achter de eerste ligt en dat we het daarom niet goed kunnen zien. Meer aannemelijk is dat het kindje bij 4 en halve week gestopt is met groeien.
Daarom wil ze me over 2 weken weer zien om het zeker te weten.
Het kan geen kwaad voor het kindje .
Wel kan het zijn dat ik bloed ga verliezen, wat ik echt vreselijk eng vind, maar dan mag ik meteen bellen om eerder te komen voor een echo.
Ik ga er vooralsnog vanuit dat er één kindje komt in september.
Mijn kindje is nu 7.2 weken en 1 centimeter groot.
Wat een geluk.. en wat voel ik me dankbaar
Zó vreselijk dankbaar..
Ik ben gewoon écht zwanger!!!!!
reacties (0)