Een heel piepklein nieuwtje te delen
Tis echt een heel klein , piepklein , niet te zien nieuwtje hoor!
Maar m´n borsten zijn zo gevoelig.
En ´s morgens moet ik steeds overgeven.
En mijn gedachten dwalen steeds af naar September.
Ik ben gewoon niet helemaal mezelf..
Ik ben zwanger!!!!
Afgelopen weekend heb ik een test gedaan, (Oke, twéé! Maar niet meer hoor! Knap he?!)
En al na een minuut kwam de veelbetekenende, alles veranderende , alles overheersende tweede streep.
Ik durf nog niet goed heel erg blij te zijn, maar ben ook zeker niet negatief. Ik voel me goed, hang lachend boven de pot en sta weer springend bij het aanrecht vers geperste sinaasappelsap te drinken ( oh wat is dát vies!).
Maar ik heb bijvoorbeeld niet 3 keer per dag getest, ik heb geen 'broekloer' rondes naar de wc gehad, en heb de verloskundige nog niet gebeld, ook heb ik nog geen gebak gegeten of stiekem bij de babykleren gekeken.
Het is zo anders als bij H.idde, ik herken me zelf niet. Ik ben relaxed 'We zien het wel, ik kan er toch niets aan doen'
Vandaag was er mijn eerste traan van besef:
Het nummer wat ik altijd draaide op de baby kamer toen ik nog zwanger was, wanneer ik er lekker aan het prutsen was, het nummer wat 'toevallig' de tweede dag na thuiskomst op de radio was toen ik van mijn middagdutje op stond en wat me tot hysterisch huilen roerde, kwam vandaag voorbij..
Ik heb voor de spiegel gestaan, het nummer hard meeblérend , snikkend van de tranen , met mijn zoontje in mijn armen... ik ben zwanger... mijn kleine zoontje, mijn kleine baby wordt grote broer... ik ben zwanger...
En omdat ik toch al zo lekker ging en H.idde die tranen van mama wel interessant vond YouTube nog even aangeslingerd, 'Slaap maar en weet dat je welkom bent...'
Ik ben zwanger...
Ik ben zwanger..
Ik hoop zo dat het goed gaat allemaal..
Ik ben zwanger..
Ik ben zwanger..
Lief kleintje, hou je maar goed vast aan mij,
Je grote broer is je voor gegaan,
Nu ben jij..
reacties (0)