Mijn kanjer werd vrijdag 8 maanden, hij begon de dag meteen met een cadeautje voor mama. Zelf staan bij de spijlen van het traphekje op de knietjes, met de handjes omhoog schuifelen, met de kont naar achteren staan te loeren hoe dit nu verder moet, voorzichtig de voetjes dichterbij , en jáwel! Hij stond!! Hij had geen idee hoe nu verder maar de pret was er - bij beide - niet minder om!
Zaterdag in het campingbedje buiten bijna de hele dag bezig geweest , maar ja daar had hij geen grip. Hij ging op z'n kop staan -wat resulteerde in een koprol, bleek ook voor een uurtje pret te zorgen-, hij ging op handen en voeten staan, kontje heen en weer, wijs om zich heen kijken. 'Ik sta nog steeds niet!!' En maar weer proberen..
Vandaag had hij het inzicht gekregen, hij was nog maar net uit bed vamorgen, buiten in het campingbedje spelen . Op de knietjes bij de zijkant, handjes aan de rand en met een kreun -alsof de luier vol liep!- stond mijn knappe knulletje op beide voetjes te wiebelen. Ik heb de hele buurt bij elkaar gekird en mijn vrolijke -staande- mannetje kirde vrolijk met z'n mama mee!
Ook al een paar rondjes langs de rand van het camping bedje gelopen omdat hij het allemaal nog niet hélemaal goed kon zien.
Overal waar hij vandaag kroop probeerde hij -meestal met groot resultaat- bij omhoog klauteren.
(H.idde: 'Mama vind het soms nog wat spannend ivm harde tafelpoten, harde vloeren, harde kasten enz. Maar ze vergeet wel eens dat ik al 8 maanden ben geweest en héus wel voorzichtig doe! -alleen dat verrekte zitten na het staan.. daar moet ik nog eens over nadenken')
Ook zijn we al zo'n twee weken aan het fietsen, wat een feest is dat zeg. Ik ben niet heel erg sportief aangelegd maar ik vind het heerlijk met hem!
Vandaag gingen we voor het eerst op de fiets naar de supermarkt, eentje waar geen speciale baby karretjes zijn waar zo zoet in kunnen liggen. Nee, eentje waar hij als een groot kind van minstens 7! voorin het karretje moest zitten. (H.idde: 'mama zag me al met m'n hoofd voorover klappen en m'n vier tanden door de lip, god ze is zo beschermend!')
En leuk dat ie het vond! Vanuit een heel andere hoek kon hij natuurlijk nu alles bekijken, guitig doen met alle mensen. K heb nog nooit zo lang gedaan over een homp kaas, een pak melk en een halfje wit.
Vandaag was weer een dagje met veel tranen van trots en geluk , blikken van verbijstering (Wat is ie groot!!!) en schaterlachen van de lol samen.
(H.idde: 'mama is altijd erg trots als ik weer wat nieuws kan, nou ja volgens mij is ze altijd trots, want ze moet er nog elke dag van huilen dat ik er ben, maar goed als ik wat nieuws kan wordt dat breed uitgemeten op facebook en babybytes .. ik schaam me dood.. élk kind kan toch vroeg of laat lachen, kruipen, staan en lopen?!, Sorry voor m'n moeder..!')
reacties (0)