1 dag tot D-day

Nog 1 dag tot t starten met de pil voor onze eerste ICSI. Tenminste als mn lijf me niet in de steek laat. Waar ik inmiddels wel voor vrees. Op de vorige blog werd al gezegd dat omdat je zo graag wil je lijf je wel eens kan laten wachten. Ik hoop t niet maar normaal heb ik de dag(en) voor mijn ongi echt hele gevoelige en grote (.)(.) Daar is nu helemaal niets van aanwezig. Ook ben ik de laatste dagen 's avonds tegen bedtijd echt heel misselijk tot kotsen aan toe. En dan gaat je hoofd weer hopen tegen beter weten in.

Heb net tegen manlief aangehuild. Ben normaal echt heel nuchter maar vind t nu allemaal zo spannend (vind normaal nooit iets echt spannend, zelfs niet een presentatie voor 1000 man geven). Ben tegelijkertijd echt ook zo bang dat t ons nooit gegund gaat zijn zo'n kleintje. Ik weet t allemaal even niet. Ben ook bang voor wat al die hormonen met mn lijf gaan doen en de bijwerkingen die je ervan kunt krijgen en eventuele overstimulatie.

Gisteren op kraamvisite geweest en dan heerlijk met de kleine meid geknuffeld. Gelukkig weten de meeste vriendinnen hoe t er bij ons voorstaat. Dus mag daar dan ook even een traantje laten maar toch voelt dat naar. Want je bent vooral blij voor je vriendinnetje. Maar toch komen er dan van die jaloerse gevoelens naar boven.

Mijn beste vriendinnetje is nu zwanger van nr 2. Die kwam het huilend vertellen omdat ze het zo erg vond dat zij eerder was dan wij. Terwijl zij ook 4.5 jaar heeft moeten wachten op nr 1 maar nu binnen een jaar van nr 2 zwanger is. Dan breekt mijn hart omdat ik t erg vind dat zij zich schuldig voelde tegenover ons. Terwijl ik t haar net zo erg gun als onszelf.

Ik vind het zo lelijk van mezelf dat ik dan van die jaloerse gevoelens heb. Maar manlief is dan nog altijd even nuchter en positief. 'Schatje bij ons komt t ook wel goed' zegt hij dan. '2015 wordt ons jaar'. 2014 is nl niet echt lekker begonnen zacht uitgedrukt. En dat heeft nog niet eens met deze mmm te maken.

Pff. Sorry voor mijn lange relaas en onsamenhangend verhaal maar moest even de emoties van me afschrijven.

96 x gelezen, 0

reacties (0)


  • ~Anja~

    volkomen herkenbaar.... hier precies het zelfde.
    Succes!

  • jve11

    succes!!

  • keesjes76

    Juist enorm samenhangend.... En ik heb liever een slecht voorbereid sollicitatiegesprek dan dit allemaal, dus ik snap je volledig.... Hopelijk kun je goed slapen vannacht en inderdaad: 2015 wordt het jaar van onze baby's!!!!!!