9 weken zwanger - tweeling rollercoaster!!

18 augustus kwamen we erachter dat we in blijde verwachting waren van ons 3e kindje! We waren in de wolken en ondanks de symptomen kwam vrij snel de onzekerheid. Tussen onze jongens in hebben we een missed abortion gehad bij 12 weken en een mk bij 6 weken. Dat blijft knagen, dat zit in je achterhoofd en je bent bang dat de geschiedenis zich herhaalt. De eerste echo stond gepland met 8 weken, wat was ik trots Ik dat gered had, want ik mocht eventueel met 6 weken komen, maar wilde niet 'zeuren' en zat de weken netjes uit tot de 8 weken! En dat was vorige week vrijdag! Daar was meteen onze baby te zien, 8.1 weken precies zoals we dachten. Maar er was nog een hartje heel hard z'n best aan het doen, alleen dit kindje was max 7 weken. Vreemd vonden wij, vreemd vond de vk. Een tweeling die meteen zoveel verschilt in het aantal weken. De vk stuurde ons door naar de gyn en daar konden we op maandag terecht. De vk zei dat ik ten alle tijde haar mocht bellen. Maandags bij de gyn, hetzelfde verhaal. Maar allebei de kindjes wel netjes gegroeid. Het kon alle kanten op zei de gyn. Er bestaan meer 'vreemde' tweeling verhalen. Maar ja, nuchtere ik, dat gebeurd anderen! Mijn 'kleinste' baby zal er vast snel mee stoppen, die gedachten, die stress, de hormonen niet eens meegeteld en dan nog alle andere kwaaltjes maakte het dat ik er doorheen zat/zit! Plus ik heb onwijs spierpijn in m'n bovenbenen en dat heb ik ook als ik m'n menstruatie krijg! Zorgen, dus, trotse ik, toch d vk gebeld! Top wijf liet me meteen komen! En onze twins mogen bewonderen. De grote baby nu 9.1 weken en onze kleine baby nu 8.3 weken. Ze stond versteld van de groei van onze kleine baby! En had die eerlijk gezegd ook niet verwacht. Alleen heeft onze kleine baby veel veel veel minder vruchtwater en dat baart haar zorgen! Maar wat een vechter! Donderdag naar de gyn en hopelijk krijgen we dan weer iets meer duidelijkheid mbt onze kleine baby en het weinige vruchtwater. Maar wat een onzekerheid, het wachten en de onzekerheid tot week 8 weegt niet op tegen deze onzekerheid. Eigenlijk is alles na de eerste echo alleen maar meer in de stress-stand gegaan! Ik ga nu proberen de relax-stand aan te zetten voor dit weekend! Lastig alleen om er niet aan te denken als je je zo rot voelt, misselijk en moe! Maar we gaan door en moeten positief blijven....nog maar 31 weken tot de uitgerekende datum, wat is dat nou op de rest van je leven!