Tot week 20 nergens last van gehad en toen kwam 't helaas:
het begon met pijn in mn rug; ok begrijpelijk, daarna kreeg ik last van mn bekken; hmm wel wat minder en vooral s'avonds in bed pijnlijk met liggen, nu is 't vocht vasthouden waarbij ik ook pijn in mn gewrichten heb in handen en voeten; pijnlijk!
Tja, een voorbeeldige zwangerschap bestaat voor niemand denk ik. Had wel iets anders verwacht nadat ik die eerste 20 weken probleemloos heb doorlopen.
Heb net de verloskundige gebeld en die zei dat ik maar moet proberen om met mn voeten omhoog te gaan slapen, vooral veel moet drinken en zoutarm moet eten. Nou goed, we gaan 't proberen. Gelukkig was mn bloeddruk laatst wel goed: 120/70 daar ben ik blij om en proberen we ook laag te houden (voorzover je dat in de hand hebt!).
Ook een bekend kwaaltje: emotionele buien! Soms voelt 't dan of iedereen tegen je is en niks je wil lukken, heel frustrerend. Op 9 juli krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis en aan de ene kant ben ik daar heel blij om en aan de andere kant kan ik me er ontzettend druk over maken; gaat alles wel goed, is alles voor die tijd wel af? Het ergste vind ik dat ik niet van alles kan doen, een beetje alles aankijken kan ik ook niet. Ik probeer iets te doen in huis waar ik me mee kan bezig houden, al is het maar het 'aankleden' van de babykamer. Die moet in ieder geval als eerste af, daar waren we al over uit.
Daarbuiten heb ik nog geen baan, en probeer als zwangere maar 's te solliciteren, dus dat loopt ook niet zo lekker. Morgen heb ik iets voor een weekje en dat is in ieder geval iets. Gelukkig heeft mn vriend nu een goeie baan als account manager, daar zijn we echt heel blij om. Het is echt een goede werkgever waar we niet over mogen klagen. Zelf zou ik ook graag wel iets willen doen, heel de dag thuis zitten is niks voor mij. Heerlijk als je werkt en kan uitkijken naar je verlof. Maar goed, wat niet is is er niet ...
Dus: genoeg aan mn hoofd. En dan zegt je omgeving dat je rustig aan moet doen en je je niet druk moet maken ... nou, we geven 't een poging.
Gelukkig hebben we volgende week woensdag de pretecho, ik weet zeker dat ons kleine meisje me kan opfleuren!
reacties (0)