3 maanden geleden schreef ik een blog omdat ik gebroken was na de miskraam van onze cryo, mijn partner wilde het traject niet meer in (dit hadden we samen besloten na het vorige helse traject).
Na veel gesprekken is hij toch van mening veranderd.
Hij is makkelijk om te halen maar dit heb ik bewust niet gedaan.
Ik wilde dat hij er zelf net zo in stond als ik.
En dit is gelukkig ook zo gelopen.
Gisteren na een tijdje wachten eindelijk de afspraak.
De arts wilde direct met IVF beginnen.
In al die jaren heb ik aardig wat gegoogled, in het vorige traject was alles een ramp.
clomid werkte niet, gonalf werkte niet, geen eitjes, overstimulatie veel pogingen moeten afbreken.
Na 1.5 jaar toen eindelijk een punctie gepland.
Letrozol was toen nog niet zo bekend, dus ik vroeg gisteren of ik niet 1 keer Letrozol mag proberen.
Misschien reageer ik daar wel goed op.
Hij wilde eerst mn eierstokken en baarmoeder bekijken op de echo (endometriose en pco).
Dit zag er oke uit, hij vond het prima maar denkt niet dat het aan gaat slaan.
Als het wel aanslaat geeft hij een kans van 8% op een zwangerschap.
En 30 tot 40% met IVF.
Dus ik zei prima dan proberen we het 8% is niet 0.
Maar nu met mijn geweldige karakter TWIJFELS.
Is het niet gewoon beter om toch direct weer het IVF traject te starten.
Het leeftijdsverschil is nu al zo groot en de kans 8% (als het aanslaat) ja dat is ook niet echt hoog.
Gooi ik dan weer niet maanden weg.
Nu twijfel ik dus zal ik bellen om toch direct met IVF te starten, heb al wel de letrozol medicatie opgehaald.
reacties (8)