8+4....verdrietige eerste echo..
Afgelopen jaarwisseling een vroege miskraam gehad en 2 weken later werd mijn man met spoed opgenomen in het zkh en revalidatiecentrum en is 3 maanden niet thuis geweest. In april raakte ik mijn baan kwijt met een lichte depressie als gevolg. Een ellendige jaar dus. Eindelijk kwamen in een positiever vaarwater.
Een onverwachte positieve zwangerschapstest op 4 oktober...superblij maar ook super angstig. Nog 2 weken later getest en dat was een knaller. Ik was al wat geruster en de kwalen kwamen. Misselijk, last vd darmen, mega reukvermogen en afkeer voor bepaalde voedsel. Zo gingen de weken voorbij..4,5,6(deze voelde als een overwinning) 7 en dan week 8.
Week 8 begon met een roze afscheiding...oke kalm blijven..kan gebeuren. En het trok weer weg. Vandaag de eerste echo en werd wakker om 4u om te plassen en helder rood bloed. En dan weet je het eigenlijk al. Gelukkig vroeg een afspraak en de vk gaat kijken en het duurde te lang (heb al een dochter dus je weet wat je moet zien) en toen uiteindelijk inwendig en helaas was er geen activiteit meer waarschijnlijk al 2 weken geleden gestopt met groeien. Miskraam 2 is dus een feit 😢.De vk verwacht dat het snel zal doorzetten en in de loop vd middag is het bloeden en de krampen al wat meer geworden.
We gaan nu afwachten, dit weer plek geven en bedenken wat we gaan doen. Onderzoeken? Of toch nog 1xproberen en dan onderzoeken of niks..het is moeilijk allemaal. Stap voor stap.
Sterkte voor iedereen die ook door dit soortgelijke proces gaat of is gegaan want jeetje wat is dit toch heftig.
reacties (0)