Morgen 31 weken

Morgen ben ik 31 weken ver (thank you God). Het blijft altijd magisch om haar te zien bewegen en de schopjes te voelen.
Eerlijk gezegd kijk ik er naar uit om haar in mijn armen te hebben, maar aan de andere kant wil ik haar nog bij mij hebben. Ik ben niet bereid om haar te delen met de rest van de wereld.
Nu is ze in mijn buik, van mij, een intieme band.😉 Ook al ben ik benieuwd om de papa met haar bezig te zien, blij dat hij me aangaf dat hij zich niet buitengesloten voelt en dat ik hem goed
betrokken heb bij mijn zwangerschap.

Welke kwaaltjes ervaar ik? Slecht slapen, paar keren opstaan om naar toilet te gaan, als ik naar buiten ga dan kan ik niet langer dan 1 uur zonder een toiletbezoek, rugpijn! (Dus kinestherapie is voor mij een must)
Me zwaar voelen en geen juiste zitpositie vinden, snel buiten adem geraken. Ik geloof dat mijn dochtertje dit allemaal waard is...;)

Wanneer beginnen jullie met de ziekenhuistas? Het idee dat ik halsoverkop mijn tas ga moeten maken brengt me stress. Want je weet nooit wanneer je water breekt, dus beter op voorhand alles klaarzetten.