Wat is het toch mooi

Kirrend mept Sem de deuntjes op de gekleurde knoppen bovenop het 3-in-1 dier aan. Echt stabiel oogt het tafereel niet. Meneer kan inmiddels weliswaar prima zitten, maar met staan heeft hij nog houvast nodig en dat biedt de zebra op wieltjes niet voldoende. Awel, het mag de pret niet drukken. Het vrolijke deuntje uit het apparaat brengt zijn babylijfje in beweging. Al snel staat Sem voorovergebogen met het muziekje mee te dansen terwijl hij het zadel gebruikt om zich aan vast te houden. Het is een grappig gezicht. Op zijn beentjes bounced hij op en neer en wiebelt z'n kontje omhoog. Dit kan nooit lang goed gaan en inderdaad.. Nog voor ik de kans krijg de show vast te leggen verliest hij zijn balans en valt achterover. 

Zowel de verbazing als verontwaardiging als het-niet-leuk-vinden is van z'n snoet af te lezen. Het is een prachtig gezicht, al die emoties ineen en hij brengt ze feilloos over. In eerste instantie kijk ik welke emotie de overhand gaat krijgen. Deze keer lijkt het niet-leuk-vinden het te winnen, dus zet ik de verdediging in. Met een groots applaus en een vrolijke 'Goed gevallen!' keert het tij en verschijnt er toch een lach op Sem's gezicht. Na op de grond een overwinningsrondje gedraaid te hebben, tijgert hij naar me toe en trekt zich aan mijn been op. Eenmaal staand grijpen twee handjes me stevig vast en legt hij zijn hoofdje in mijn schoot. 

Ik zweer het je, als ik een kat was geweest had ik gaan knorren. Ik vind dit wel zo'n heerlijke fase. Dat kleine mensje dat voor een kroeltje komt en zich al knijpend en grijpend in allerlei bochten wringt om daar te komen waar hij wil zijn. Als ik hem optil komt hij lekker tegen me aan liggen. Helaas duurt het niet lang. Hij kijkt op en vertelt me: 'Bahbahbahbahbah.' Nog voordat ik wat terug kan zeggen rekt Sem zich uit. Niet bepaald zachtzinnig, maar hopenlijk wel geheel per ongeluk, slaan zijn handjes in mijn gezicht om zich af te zetten terwijl hij zich zo lang en ongrijpbaar mogelijk maakt en van mijn schoot afglijdt. Een kroeltje met mama na een val is leuk, maar de grote wijde wereld is als bijna 10-maandener toch net een stukje interessanter.