Stiekeme wens

Al sinds ik weet dat onze jongste telg een jongetje is, heb ik een kleine wens. Een kleine stiekeme hoop op... Niet klein omdat de kans minimaal is, maar klein omdat de wens op zichzelf niets belangrijks of groots is als gezondheid of gelukkig zijn. 

Sterker nog, eigenlijk gaat het om iets heel stoms en toch word ik heel ongeduldig als ik eraan denk. Ik kijk dagelijks of er al signalen zijn waaruit het  verlossende antwoord blijkt, terwijl dat met 3,5 maand nog lang niet duidelijk zal zijn. Op z'n vroegst komen we er pas rond zijn eerste jaar achter. En zelfs dan hoeft het nog lang niet duidelijk te zijn. 

Mijn man is linkshandig. Ik ben rechtshandig. Onze oudste zoon is linkshandig, onze dochters zijn rechtshandig. Ik hoop, inmiddels niet meer stiekem, heel erg dat onze jongste spruit linkshandig is. Het slaat werkelijk nergens op, maar ik zou het zo ontzettend leuk vinden als bij ons thuis alle jongens links en meiden rechts zijn! 

Kleine wens, maar wat een groot plezier als deze uitkomt :()!