3 maanden later

Soms kan ik het nog maar moeilijk bevatten. Aan de zwangerschap leek maar geen eind te komen en nu is mijn kleine grote bink ineens alweer de 3 maanden gepasseerd. De tijd vliegt nu ik niet meer zwanger ben! 

Na de afgelopen maanden van alles te hebben uitgeprobeerd, hebben we vorige week de knoop doorgehakt en heeft Sem medicijnen tegen de reflux gekregen. Het spugen is minder hevig geworden, maar we zijn er nog niet. Hij kan er nog steeds de nodige cc uitgooien ongeacht hoe lang de voeding is geleden. Verder is baby Sem een hele andere ervaring dan de baby periode van zijn broer en zussen. Hij is onrustiger, slaapt minder, doet meer en groeit harder. Gisteren had ik hem een pakje aangedaan die zijn broer ruim 7 jaar geleden met 6 maanden pas aankon haha, Sem is echt een grote baby voor ons doen! Verder is het een heerlijk mannetje die vaak in een deuk ligt om zijn grote broer. Die grote broer kan op zijn beurt weer niet wachten tot Sem oud genoeg is om met hem te gaan lego-en, tsja... dat duurt nog wel een paar jaar. In de tussentijd heeft Jay alvast de lego duplo klaargelegd, kan Sem daar vast mee oefenen :).   

De ervaring van bevalling nummer 4 is inmiddels ook aardig afgezwakt op 1 punt na: de uitdrijving. Daar heb ik dit keer toch een flinke knauw van meegekregen en ik merk dat dát specifieke gedeelte van de bevalling maar door mijn hoofd blijft spoken. De pijn is nog nooit zo hevig geweest. Het uitdrijven heb ik ook nooit als pijnlijkst ervaren en nu wel. Toen Sem vervolgens tijdens zijn geboorte ook nog eens werd tegengehouden door de verloskundige wist ik niet waarom dat was. Was hij in gevaar of was het tegen uitscheuren? Ik was niet in staat het te vragen en de hele situatie was... ja... hoe noem je dat? En het lukte me ook niet, om niet te persen. Mijn lijf dééd het gewoon. Het enige wat ik kon was het persen af en aan afzwakken & eventjes stoppen, maar al snel perste mijn lijf gewoon weer verder. Wat als Sem in gevaar was geweest of ik op die manier een botbreuk bij hem had veroorzaakt? Waarom lukte het niet om te stoppen? Het blijft maar malen.   

Gelukkig kan ik er inmiddels wel over praten met mijn man. Het zal ook wel gewoon wat meer tijd nodig hebben om af te zwakken en gelukkig vliegt 'ie dus met een beetje mazzel krijgt ook deze hele bevalling snel een eigen plekje. In de tussentijd Sem's spugen eerst maar eens onder controle zien te krijgen ;P.