Het is achter de rug

Vandaag stond ik ingepland voor de curretage. Het had ook nog een vervelende aanloop. Ik was sinds zondagmiddag niet lekker. Heel erg last van buikkrampen, last in mijn flanken en bijna over mijn nek gaan. Ik dacht eerst dat het uit zichzelf begonnen was. Maar niks, noppes, nada geen bloedverlies. Waarschijnlijk deed mijn lichaam zo raar omdat het vruchtje al 4 weken levenloos in de buik zat. Gister begon ik toch wel wat zenuwachtig te worden, want ja hoe moet je op deze manier de narcose in en ik was gewoon echt verzwakt. Dus ik de poli opgebeld met mijn vragen, moest ik ook nog ineens in allerijl voor een sneltest corona en pcr test die ze met een sneltaxi naar Leeuwarden stuurden (mijn klachten waren totaal niet corona gerelateerd en mijn vraag was uiteindelijk nog niet echt beantwoord). Gelukkig beide testen negatief en kon alles doorgaan. Vanochtend al vroeg melden om 9.30 en de curretage stond gepland om 10.30 dus mooi vlot. Helaas ook hier weer pech want het werd eerst al verplaatst naar half 12 en toen zeiden ze al van 13.00 en uiteindelijk werd ik pas om 13.30 naar de ok gereden waar ik eerst de nodige voorbereiding en had zoals vragen, plakkers opplakken, bloeddruk meter plaatsen en infuus aanleggen. Nou uiteindelijk is alles goed gegaan en mocht ik om 18.00 dan eindelijk weer opgehaald worden uit het ziekenhuis. Hele lange dag, maar het is weer achter de rug. Nu rustig herstellen en wat de toekomst ons brengt nog geen idee. Waarschijnlijk is het nu goed zo voor ons. We hebben samen ons zoontje van 3 waar we heel gelukkig mee zijn en hij heeft nog een hele lieve oudere broer en zus die weliswaar niet hier wonen (1 woont bij zijn vader, ander op kamers) maar waar hij ook mee wegloopt. En deze gebeurtenissen, al die miskramen, 3x curretage hakt erin en is iets wat we echt niet weer willen meemaken. Ik word ook al bijna 39. Het is goed zo (zeg ik nu en ik weet dat ik nu natuurlijk ook nog maar net na de curretage ben en alles dus wie zal het zeggen). Maar zo denken we er steeds meer over. Voor wie mijn lange verhaal uitgelezen heeft chapeau! Ik wou gewoon alles even kwijt en waar kan dat beter dan hier.