Straks om half 2 moet ik mij in het ziekenhuis melden. Ik ben nu toch wel zenuwachtig hoor. Ik weet wat mij te wachten staat, maar toch weer die knoop in mijn maag. Je geeft wel jezelf uit handen. De controle ben ik zelf kwijt (lastig omdat ik een lichte vorm van ass heb). En weer die lange nasleep zie ik tegenop (vorige keer 19 dagen gebloed na de curretage en toen maar een klein poosje niet en werd ik weer ongesteld). Het is wel het beste zo want het kindje zit al 5 weken dood in mijn buik. We zullen het wel weer zien. Nu nog even mijn afleiding zoeken. Mag ook niets meer eten/drinken.
De curretage viel mij dit keer wel tegen. Het ging minder dan vorig jaar. Ik voel mij een beetje crocky nu. Ik ging heel raar de operatie in. Ik kreeg een infuus waar het narcosemiddel ingespoten werd maar kapje houden ze nog voor voor zuurstof ofzo. Maar ipv voor mijn mond werd het toch op mijn mond gedaan waardoor ik een benauwd gevoel kreeg. Het narcosemiddel deed erg zeer in mijn arm en ik zei dat tegen ze maar ze hoorden mij niet dacht ik vanwege het kapje. Toen reageerde er uiteindelijk toch iemand dat dat narcosemiddel wel kan prikken/branderig gevoel geven. Ik werd ook heel vreemd wakker. Om niks in tranen en veel pijn in mijn buik en mijn bovenbenen. Omdat ik bepaalde pijnbestrijding niet mag gebruiken (uit de nsaid's) vanwege mijn colitis en omdat ik er een keer heel raar op reageerde kreeg ik een morfinespuit in mijn bovenbeen. Dit is wss te snel gedaan want ik kreeg een hele verdikking op de plek van prikken. Na de tijd steeds heel moe en weer telkens even in slaap vallen. Ook een beetje draaierig/duizelig. Op de wc werd ik ook draaierig en ineens heel misselijk en moest ik overgeven. Dit scheen een bijwerking van de morfine te kunnen zijn. Later nog een aantal keer moeten overgeven, op weg naar huis en thuis. Ik moet een paracetamolspiegel opbouwen nu, dus ook nemen terwijl ik dan geen pijn heb. Dit is het beste. Morgen of overmorgen bellen voor een afspraak voor nacontrole over een paar weken. Bedankt voor alle steun die ik krijg hier van jullie. Ik lig nu lekker op bed en ga zo weer slapen. Mijn kids zijn opgehaald door hun vader, ze waren vandaag overdag bij een tante van mij.
Wat heftig allemaal. Ik heb 18 april mijn curritage gehad. Ben er niet slecht van geweest. Ben huilend in de narcose gegaan en huilend er uit gekomen . Ik moet 27 mei op na controle ook mijn 1st menstruatie gehad nu na de curitage. Doet nog altijd pijn wetende dat het wondertje waar je zo naar verlangde er niet meer is na de nacontrole zit die hele hijsa er op en kunnen we opnieuw starten maar dat zal nog niet voor meteen zijn . Het er jammer genoeg nog geen behoefte aan. 1st mezelf terug vinden. Veel sterkte meid. Denk aan u
reacties (0)