Hoe dichter mijn NOD komt, hoe meer hoop ik krijg. Het verlangen om een positieve test in handen te hebben is zo groot! Ik weet dat het niet aangewezen is om te hopen, maar toch...
Mijn lichaam houdt me ook voor de gek (of hou ik mezelf voor de gek?) : 1 week na IUI wat bloedverlies (innesteling???) , pijnlijke borsten, vlagen misselijkheid...
Pffff... soms kom ik er gewoonweg gek van! Ik kan precies aan niets anders meer denken!
En dan komt daarbij de eeuwige 'testvraag' : normaal mag ik pas dinsdag testen. Maar ik vertrek maandag op bosklas... Dus ofwel test ik zondag of maandagmorgen, ofwel op zaterdag na de bosklas... Maar dan kan ik op bosklas ongesteld worden of net niet... en wat is nu het meest vervelende? Weten dat ik niet zwanger ben en ongesteld worden of plots ongesteld worden zonder dat ik een test gedaan heb? Of niet ongesteld worden en moeten wachten met testen tot zaterdag? Pfffff....
Ik denk er gewoon allemaal te veel bij na...
En toch schuilt er om de hoek ook al een beetje angst. Stel dat de test positief is... wat dan? Na een miskraam en bbz zal ik streng opgevolgd worden. Kan ik dan wel met een gerust hart vertrekken op bosklas? En zal alles wel in orde komen dit keer? Pfffff...
reacties (0)