Geen paasei voor mij?

Vrijdag 15 april ging Annemiek zo makkelijk staan, het was
ineens een eitje voor haar aan het worden. Van zitten naar staan in de box het
werd een leuk spelletje, maar wat ging dat ineens snel. Een dag later stond ze
tegen de poef aan en die schoof naar voren over de tegelvloer en onze kleine
meid ging wijdbeens met haar beentjes met de poef mee. Tot papa ging filmen en
er een valpartij op volgde. Deze wist je nog wat verder uit te diepen met je
emoties door naast het echte huilen nog even wat theater er tegenaan te gooien.
Inmiddels zijn we anderhalve week verder en kan ik het me bijna niet meer
voorstellen dat je twee week geleden nog niet zo vaak stond, maar vooral
rondkroop. Het voelt als veel langer geleden.

Het is nu paasweekend en ik had dan ook wat paaseitjes
gekocht en op tafel gezet, ver genoeg dat jij die afstand niet kon overbruggen
dacht ik. Je had er ook nog niet één keer aangezeten. Vanochtend ging ik nog
even douchen en papa zou even op je passen. Tja, die is niet zo gespitst op
alles (naar mijn mening, hij denkt daar wat anders over) en hij vond het ineens
wel vreemd dat hij je zo fanatiek hoorde smakken. Hij keek en zag: Een bruin
mondje fanatiek op en neer gaan en lachen, omdat papa ook heel hard moest
lachen om dat gezicht. Papa was gelukkig zo snugger te denken, dat je vast het
papiertje niet van het chocolade-eitje had gehaald en wou het uit je mondje
halen, maar jij hield je kaken stijf op elkaar, tot je de chocoladedrab weg had
gewerkt en toen kon papa gelukkig het papiertje uit je mond vissen. Zo die had
je maar weer binnen!

Vanmiddag ben je met mij naar het strand geweest. Je zat
eerst als een standbeeldje een paar minuutjes naar de mensen te kijken die aan
het volleyballen waren. Tot je ontdekte dat je in een heel grote zandbak
terecht was gekomen en je elk klein steentje wou ontdekken en proeven
natuurlijk weer. Helaas stond je moeder op de loer. Uiteindelijk is het je
gelukt om, na een uurtje zandvertier met een zwart snoetje, samen met je moeder
op de fiets naar huis te vertrekken.