De miskraam

Bedankt voor al jullie berichtjes gisteren.

Ik wist gelukkig dat het gebruik van tampons wordt afgeraden maar ik ben geen onderbroeken en maandverband mens dus ik ben de eerste nacht doorgekomen met een kapot geknipte luier in een verstofte onderboek omdat ik niks anders in huis had😅

Na ontslag uit het ziekenhuis ben ik na beide keizersnedes amper bloed verloren(ze wassen de baarmoeder hier na de operatie) en normale onderbroeken kon ik niet verdragen op de wond dus droeg ik de oude boxers van mijn man. 2 zwangerschappen en 2 keizersnedes later bezit ik nog steeds maar 2 onderbroeken waarvan er 1 eigenlijk te strak is. Gezien ik niks kon verdragen op mijn zere buik had ik dus 1 bruikbaar exemplaar waar de luier nog enigzins in bleef zitten😅 Ook had ik geen maandverband dus de volgende ochtend werd het weer een luier. Mijn man moest vroeg van huis om te gaan werken en ik zei heel dapper dat het allemaal wel goed zou komen en dat het waarschijnlijk te vergelijken was met een hevige menstruatie. Little did I know. Ik had super pijnlijke weeën, voornamelijk in mijn rug. Ik kon eigenlijk alleen maar op de wc zitten en verloor echt veel bloed. Ik moest ondertussen voor een dreumes en peuter zorgen en kon mezelf daardoor niet de hele tijd op de wc opsluiten. Met alleen luiers als maandverband ging ik het einde van de dag waarschijnlijk niet halen dus zat er niks anders op dan hulp vragen of zelf naar de winkel gaan met 2 kinderen.

Ik vond het heel lastig, ik wilde onze nieuwe buren(we wonen hier pas net) liever niet naar de winkel sturen om ondergoed en maandverband te gaan kopen en mijn ouders wisten niks van de zwangerschap en ik wist zo snel ook niet of ik ze het nou wel of niet wilde vertellen dat het mis was gegaan. Veel liever wilde ik ze verrassen met het nieuws dat we nog een derde krijgen. Ik besloot dus maar even door te bijten en te hopen dat het snel voorbij zou zijn.

Creperend van de pijn en half leunend op stoelen, bedden en banken heb ik het voor elkaar gekregen om de kinderen en mezelf aan te kleden en ben ik met ze naar de winkel gereden. Ik heb ze allebei in een winkelkar gezet en terwijl ik de kar duwde voel ik het bloed er steeds uitlopen. Zo nu en dan kreeg ik een wee en ik denk dat mensen wel konden zien dat ik me niet top voelde. Het feit dat ik met een luier in mijn ondergoed liep hielp ook niet mee aan mijn comfort😅
Maar goed, we moesten naar 3 winkels en gelukkig wonen we vlakbij een winkelcentrum waar je met dezelfde boodschappenkar van winkel naar winkel kan lopen. We hadden vrijdag de hele middag in het ziekenhuis gezeten voor een afspraak bij de kinderarts en ik moest allerlei dingen ophalen bij de apotheek voor de kindjes, wat eigenlijk niet kon wachten tot maandag. Na een bezoekje aan de apotheek, de supermarkt en een kledingwinkel konden we eindelijk weer naar huis. Eenmaal thuis ben ik gelijk weer op de wc gaan zitten en terwijl ik een beetje mee perste ben ik toen denk ik het vruchtje verloren. Dit besef kwam pas heel veel uren later, toen de weeën en buikpijn afnamen. Op het moment zelf merkte ik wel dat er iets groots met een plop naar buiten kwam maar omdat ik daarna nog uren zoveel bloed verloor en weeën weg moest puffen dacht ik dat mijn lichaam nog bezig was het vruchtje af te stoten. Uiteindelijk bleek mn lichaam het gewoon verder aan het opruimen te zijn. Naast het zitten op de wc heb ik veel in hurk stand boven een bakje gehangen. Ik wilde het vruchtje eigenlijk opvangen en in deze 2 houdingen had ik het gevoel mijn lichaam het beste te helpen om alles naar buiten te laten komen.

Aan het eind van de middag verdween de hevige pijn ineens, nam het bloedverlies af en voelde ik me energieker en blijer dan ik me in tijden heb gevoeld. Ik heb het hele huis schoongemaakt en gestofzuigd, de keuken opgeruimd en de afwas gedaan(de vaatwasser is stuk). Ik denk dat er wat hormonen vrij zijn gekomen bij deze mini bevalling want zo slecht als ik me aan het begin van de dag voelde, zo goed voelde ik me nu.

Savonds kreeg ik plots weer buikpijn, met maagpijn, darmkrampen en een dikke opgeblazen buik. Ik vond het best gek dat de pijn niet rond mijn baarmoeder zat en dacht dat het daarom misschien niks te maken had met de miskraam. Ineens bedacht ik me dat de kinderarts gisteren had gezegd dat de kindjes een virus hadden met precies deze buikklachten in combinatie met een snotneus en aften in de mond. How lucky, een miskraam en dan ook nog een ellendig buikvirus. Gisteravond was ik een beetje onzeker of het toch gewoon bij de miskraam hoorde en nog niet voorbij was en vanochtend bij het opstaan ook, maar uiteindelijk gaf diarree de bevestiging van een buikvirus en nu is mijn buik helemaal rustig. Ik verlies nog maar een klein beetje bloed en denk dat mijn baarmoeder al aardig schoon is. Morgen ga ik voor een echo. De komende week had ik een afspraak staan om voor het eerst naar ons kindje te kijken, ik zou dan 9 weken zijn. Nu moet ik voor een echo om te kijken of mijn baarmoeder leeg is😢 Dat idee maakt me echt verdrietig. Maarja, we gaan vol goede moed weer door en ik hoop dat er snel een gezond kindje in mijn buik mag groeien. Ik ben benieuwd wanneer mijn cyclus zich weer herstelt.

Nogmaals dank voor jullie steun en adviezen♥️