Iedereen die zwanger is geweest kent het gevoel, je doet een test, blijkt zwanger en al snel ga je nadenken, wat zou het zijn? Sommige vrouwen hebben een heel sterk voorgevoel. Zelf had ik geen flauw idee de eerste weken, mijn vriend was overtuigd dat het een jongetje zou zijn.
Met 12 weken hadden we de termijnecho en na allerlei metingen en een tijdje turen zei de verloskundige: ik denk dat jullie een jongen verwachten, de kans is 70%. Helemaal zeker is het niet dus wacht nog even met de babykamer verven..
Nu zijn wij niet zo van de typische jongens en meisjes dingen dus we konden toch al lekker aan de slag.
Thuis plaatste ik echo foto's online met de vraag of mensen mee wilden kijken naar de nub en wat denk je, iedereen, echt iedereen zei: een jongen!! Ik had al vaak mee gekeken en geraden en het was me opgevallen dat vaak niet iedereen unaniem voor hetzelfde geslacht koos. In ons geval wel. Ook las ik op een website dat de nub nog wel eens van meisjesnub naar jongensnub kon veranderen maar dat het eigenlijk niet gebeurd dat de nub omhoog staat en dan toch een meisje blijkt te zijn. We waren dus vrij zeker dat het een jongentje zou worden en met de weken die volgenden werd ons gevoel sterker.
Heel gek, maar ik ben er altijd van overtuigd geweest dat ik een meisjes moeder was. Dat ik zwanger was van een jongen was even wennen maar begrijp me niet verkeerd, ik vond het jongen krijgen ook heel leuk! Ik moest alleen het beeld in mijn hoofd even aanpassen, ik zag mezelf gewoon een meisje krijgen. Ook mijn omgeving dacht er zo over en zij waren er, ondanks de nub die duidelijk een jongen aan gaf, nog steeds van overtuigd dat het een meisje zou zijn. Niks was nog zeker, dus iedereen kon er nog lekker op los raden.
Met 15 weken kregen we een extra echo, straks weten we het dachten we. Maar ons kleintje was lekker dwars en keerde de billen richting mijn ruggengraat waardoor ze het geslacht niet konden zien. De 20 weken echo werd gepland voor 21w5d, 6 weken verder. We hadden gehoopt al duidelijkheid te krijgen maar helaas, nog 'even' geduld! 6 weken wachten voelde als een eeuwigheid maar kort na de echo gingen we nadenken en dachten we, de baby wilde zichzelf niet verraden dus hoe bijzonder is het om het pas bij de geboorte te weten te komen. We besloten voor de verrassing te gaan en te wachten tot ons kindje werd geboren.
Maar.... dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Gedurende de 6 weken tussen de 2 echo's ging het ons goed af, we waren helemaal blij met onze beslissing en vertelden dan ook trots aan het begin van de 20 weken echo dat we het geslacht niet wilden weten. De verloskundige vroeg ons niet weg te kijken en we maakten zelfs een filmpje van de hele echo. Blijkbaar kon ze het zo snel zien dat het ons niet eens zou opvallen? Op een gegeven moment was ik toch wel benieuwd of ze zelf al had gekeken en ja hoor, zelf had ze al gezien of we een jongen of een meisje zouden krijgen. Toen begon het bij ons beide te knagen, wilden we het echt niet weten? Dit was onze kans...Maar nee, we wilden het echt niet weten.
Tot we kort daarna dachten te horen dat de verloskundige zich versprak. Ze had gezien wat het werd en maakte even later de zin: She, he or she, is moving. Was het dan toch een meisje? We keken elkaar aan en overlegden even. We besloten het verlossende woord op een papiertje in een dichte envelop mee naar huis te nemen, mochten we het later dan toch willen weten dan konden we de envelop open maken en konden we er gelijk een bijzonder moment van maken. Eenmaal thuis waren we er nog steeds niet uit, ons laten verrassen of al weten wat het is? De volgende dag wisten we het, we konden niet meer wachten. We besloten om het extra spannend te maken en gingen op zoek naar het antwoord in het filmpje. Als de verloskundige het gezien had, konden wij het misschien ook zelf zien. Ik zocht wat info en foto's op 'hoe geslacht herkennen op 20 weken echo' en kwam er al snel achter dat we op zoek moesten gaan naar een shot waar de billen en bovenbenen van onderaf te zien zouden zijn. Het was een heel gezoek maar wat was het spannend en leuk om dit samen te doen. We maakten een paar screenshots en wat we zagen kon niet missen.
We zagen 3 streepjes, de hamburger tussen de benen. Een meisje dus!!!? Ik tintelde van binnen en kon het niet geloven, was het echt waar? Kregen wij een meisje? Kon het dan toch, een overtuigende jongensnub met 12 weken en toch een meisje? Niks bleek minder waar toen wij de envelop open maakten, het stond er echt. Heel onwerkelijk maar super blij, we krijgen een dochter!
Ik voeg wat echo foto's toe aan mijn profiel voor wie het leuk vindt om te kijken.
reacties (0)