2 ballonnen

200 dagen babybytes

En wat is er in die dagen veel gebeurd! Wat een lief en leed gedeeld. Ik werd lid omdat ik onverwachts zwanger was en raakte zwaar verslaafd. Het werd op 30 juni een miskraam. Toen een heerlijke vakantie in Italie en ik kwam zwanger terug. Wat was ik blij! En wat was ik verdrietig toen het weer foute boel bleek te zijn. Misschien mola, misschien ook niet. Na de curettage en een nieuwe echo iets meer duidelijkheid. Toch een bbz. Toen wekelijks bloedprikken. Daalde het hcg wel of niet genoeg. Er dreigde chemo, nee, toch niet. En toen kwam de buikpijn. Weer naar de gyn. En weer werd er niet ingegrepen. Die buikpijn bleef vervelen. Werd wel minder maar toch en toen spraken we een kijkoperatie af. En die kijkoperatie werd een gewone omdat de eileider eruit gehaald werd. En zover zijn we nu.

Dit alles in 200 dagen. Er zaten heel veel donkere dagen bij. Heel veel. Mijn man heeft heel wat tranen moeten drogen. Maar er zijn ook lichtpuntjes, mijn geweldige dochters. Wat ben ik toch blij met ze! En wat zijn ze lief! En de andere lieve mensen om me heen. En jullie, mijn lieve bb-dinnetjes. Wat hebben jullie me vaak afgeleid van mijn eigen verdriet met je vragen en zorgen. En ook soms slappe geouwehoer! Bedankt daarvoor meiden!!!

En hoe nu verder? Eerst maar eens herstellen. Ik heb besloten pas na oud en nieuw aan het werk te gaan. Het emmertje is weer te vol. En verder moeten mijn tanden nog gerepareerd worden. Dat zal ook niet lekker zijn. Dan ben ik ook bij de arbo-psycholoog geweest en kan zij mee oordelen of het slim is om weer te gaan werken. Ik heb nog wel weer wat hobbels te nemen, maar de operatie heb ik in elk geval gehad!