Eileider is eruit

Dag lieve meiden,

Het is achter de rug. Gisteren was ik nog te beroerd om een uitgebreide blog te schrijven maar hier komt ie dan!

Donderdagavond ben ik om 12 uur met een slaappil in bed gekropen en 's morgens was ik al om half 6 wakker. Ik was een beetje heel erg gespannen. Om kwart over 6 ging de wekker. Gedoucht en oorbellen en ringen afgedaan. Toen wat tijdschriften en eten gepakt. Mijn man had heel lief een boek gekocht voor mij. Ik ben een ontzettende boekenwurm. Dat mocht ik in het ziekenhuis als alles achter de rug was uitpakken. Dus ook die in de tas gestopt. Gauw nog even tanden gepoetst en toen onderweg naar het ziekenhuis. Normaal is het ziekenhuis 5 minuten rijden, maar nu moesten we naar Waalwijk en dat is een half uur. We waren keurig op tijd en werden gelijk doorgesluist naar de afdeling en ik mocht me gelijk omkleden. Ik werd al om half 8 op de ok verwacht. Wow, dat wel heel snel. Een heel verschil met de vorige keer toen ik 3 uur moest wachten.
De verpleegkundige hield haar praatje en al snel kon ik mijn lieve man gedag zeggen. Hij zou gelijk Maud naar een vriendje brengen en dan weer terugkomen. De kijkoperatie zou een half uurtje duren maar met klaarmaken voor ok en uitslapen wel een uur. Dan kon het precies. Onderweg naar de ok begonnen de tranen te biggelen en het stopte niet meer. De verpleegkundige vroeg wat er aan de hand was. En ik vertellen. Snik, snik.  Op de voorbereidingskamer kreeg ik een zakdoek en een infuus en wat later een kalmeringsmiddel. Toen werd ik naar de ok gebracht. Daar stroomden de tranen nog harder. Ik kreeg nog een keer wat kalmeringsmiddel. De gyn vroeg aan mij wat ik wilde dat ze deed als ze idd iets vond bij de eileider. D'r uit met dat ding. Ik wil het kunnen afsluiten. Ik heb ze nog wel laten lachen met Maud haar briefje over dat sinterklaas een neppert was en dat ze vervolgens verschrikt constateerde dat ze dat toch maar niet moest zeggen want dan wist hij het ook. Toen werd ik onder zeil gebracht.

Toen ik wakker werd was het eerste wat ik zag een klok en daarop 9.40. Er viel nog niet gelijk een kwartje. In plaats van een half uurtje waren ze bijna anderhalf uur met mij bezig geweest. Wat later kwam de verpleegkundige mij halen om terug te gaan naar de afdeling. En daar was mijn man. De verpleegkundige pakte de status en zei: Ik zal eens kijken of ik het chinees deze keer kan lezen. Tja, de eileider is verwijderd en ze dacht te lezen dat er verklevingen waren. Dat laatste bleek later niet zo te zijn gelukkig. Toen deed ik mijn ogen maar weer dicht. Zo moe. Om 14.00 uur kwam de gyn langs. Ze vertelde dat er een duidelijke verdikking in de eileider zat. Omdat we afgesproken hadden dat ze 'm eruit zou halen heeft ze hem verwijderd en ze heeft het naar de patholoog opgestuurd. Ze had wel moeite gehad om hem eruit te halen en daarom moest ze die snee groter maken dan normaal. Hmmm, ben benieuwd hoeveel groter dan. Er zit nu nog een dikke pleister overheen.
Toen ik op kon staan en naar de wc was geweest mocht ik naar huis. Maar dat had nog wel wat voeten in aarde. Opstaan ging wel, maar weer liggen heb ik 10 minuten over gedaan. Wat deed dat zeer zeg. Eindelijk hadden we het gevonden. Ik liet me opzij zakken en trok dan voorzichtig mijn benen op het bed. Mijn man hielp me met kleren aantrekken (een lekker thuispak) en haalde een rolstoel.
3 januari heb ik een afspraak bij mijn eigen gyn. Dan krijg ik ook te horen of de verdikking nog zwangerschapsweefsel was. Jammer dat we niet gelijk deze ingreep hebben gedaan, dan had ik het allang afgesloten kunnen hebben.

Eerst nog onze jongste opgehaald en toen gauw naar huis. Ik ben rechtstreeks naar bed gegaan. En daar lig ik nog steeds. Vannacht hebben we nog wel even de EHBOpost  gebeld. Ik was zo ontzettend draaierig en dat is een van de bijwerkingen van de pijnstillers. Nu slik ik er 1 Zaldiar en 2 paracetamol erbij. Dat voldoet ook.

De meiden komen om de beurt even bij mama kijken hoe het gaat. Dan kruipen ze voorzichtig tegen mij aan en stellen vragen. Ik heb trouwens een hele mooie rose buik.. Het ziet er erg grappig uit. Vooral Maud vond het interessant. Volgens mij is het ontsmettingsmiddel. Ik ben nog steeds moe. Vanmorgen was ik om 10.00 uur met deze blog begonnen en halverwege was ik uitgeput en ben ik maar gaan slapen. Mocht dit een chaotische blog zijn, Het komt door de narcose :wink

En hoe ik me nu voel??? Toch ook wel heel erg opgelucht dat hij eruit is!