En toen was het 16 december 2013 en was mijn kleine prinsesje echt twee geworden.
08:32 's ochtends was het precies twee jaar geleden dat ze via vacuüm verlossing ter wereld kwam, 'je moeder Ray, Ze lijkt op je moeder Ray!' Riep ik uit, ik verbaasde me over hoe klein en hoe mooi ze was en werd overspoeld door zoveel liefde voor dit kleine meisje, Daar was ze dan eindelijk, de kleine Amelia. Ook nu twee jaar later denk ik regelmatig dat ze zo mooi is, maar ook grappig (kleine clown), ontzettend lief, onvermoeibaar, babbelaartje, knuffel, slim, hoort alles (ook als ze helemaal niet op lijkt te letten), stoer en gewoon mijn lieve kleine prinsesje.
Maar goed, op haar verjaardag dus, moest Ray gewoon werken. In de ochtend schoongemaakt en zodra Amelia op bed lag alles klaargezet voor de middag. Ik had zondag een chocoladetaart gemaakt en versierd. Ook deze beviel goed bij iedereen. Bij Joyce waren meerdere zieken dus zei kon niet, maar gelukkig was het nog steeds een gezellige boel, Sari kwam met Mila en Tijn, Clau was er en ook Helene. Die bleven ook allemaal eten. Ik had zondag al pastasaus gemaakt, dud was heel makkelijk op Amelia's verjaardag zelf. Het was een ontzettend gezellige middag en avond. Broertje van Sari (Job) had voor taxichauffeur gespeeld, dus had ik met zijn vriendin ook even binnengehaald voor stukje taart.
Op Amelia hebben de feestjes grote indruk achter gelaten. Ze zingt nog steeds lang zal ze leven (bijna hele tekst.)
En ze begint regelmatig over cadeautjes..hihihi
Schiet me opeens iets te binnen van vandaag in de supermarkt, Amelia liep aan de andere kant van de koelingbakken bij Ray in de buurt. En ik zag haar aankomen, dus zei blij 'Amelia!' En zei zij heel blij, met grote ogen van blijdschap 'mammaaa' en kwam naar me toegerend om me een knuffel te geven. Zo lief!!!! Wat hou ik veel van haar.
En nu dus alweer twee. Zo groot en tegelijk zo klein nog wanneer ze verdriet heeft.
Veel liefs, Renata
reacties (0)