Amelia 2 jaar deel 1 (plus bevallingsherinneringen en peuterpraat)

Voordat ik ga vertellen over Amelia's eerste verjaardag eerst een paar opmerkingen van Amelia van vandaag. Met haar nonna aan de telefoon 'kamer zusje (ge)daan' (We zijn daar hard bezig met schilderen. Vandaag heb ik groot deel van de muurschildering geverfd en Ray heeft me erbij geholpen terwijl Amelia sliep vanmiddag.) En ze zei ook nog tegen haar nonna'over drie maanden zusje.' (Zijn er 4! Maar Amelia zegt steeds 3.) Vanmiddag toen ik Amelia vroeg of ze ging slapen, zei ze 'ja. Mamma kleuren?' Dus ik beaamde dat (ze had het over het verven) en zei ze 'oké'. Zo lief! Op mijn vraag of ze wilde komen zodat ik kon checken of ze schone luier nodig had, reageerde ze met 'nee, mamma schone luier om.' Die hoop ik toch echt nooit te hoeven dragen.... En mijn vraag waarom ze iets niet wilde vandaag werd beantwoord met 'daarom.' Bijdehandje zeg hihihi maar wat hou ik veel van haar. En toen ze in bed vanavond nog even met Apes en Gattos lag te spelen, haar favoriete knuffels (kat en aap), zei ze 'blijven zitten, stuur vasthouden. Oh ooooh!' Zo grappig dat gebabbel. Vanmiddag nog de stad in geweest met zijn drietjes (of viertjes, met Mini meegerekend). In een artshop tube verf erbij gehaald, bakje kibbeling gedeeld en bij Meneer Janssen cappucino gedronken en rondje markt afgemaakt. Amelia heeft de hele ronde over de markt zelf gelopen. Die liep echt als stoomwals rechtdoor. Hahaha! Gaat voor niemand aan de kant. Wel af en toe checken of we nog meeliepen. Mopje toch. Slapen gaat steeds beter trouwens. Vandaag 1, 5 uur op bed gelegen, waarvan 1 uur geslapen. Met tegenzin eruit gehaald. Maar was al half 3 dus ze moest er wel uit. En vanavond rond 20:15 in bed gelegd, rond 21:00 ging ze in slaaphouding liggen en om 21:15 was ik zeker genoeg dat ze sliep om haar kamer uit te lopen. Erbij zitten, maar geen aandacht geven, in combinatie met wat andere aanpassingen (op tijd eruit in de ochtend, middagslaapje eerder, eerder avondeten) werken echt goed. Op gegegen moment is erbij zitten ook niet meer nodig, maar nu is het prima. Zat met tablet en mobiel in de stoel bij haar bed. Geen probleem. Oei, dit is nu al een lange blog en heb nog niks over haar verjaardag gezegd! Laat ik dan maar snel beginnen met deel 1 van de tweede verjaardag van Amelia. Amelia is op 16 december 2 geworden. Dat was op een maandag, daarom vierden we het voor de familie op zaterdag 14 december. Er kwamen ook een paar vrienden die graag wilden komen. Uiteindelijk waren de volgende mensen er: Hans, Sarina en haar vriend Richard, Mamma, Raf, haar vriend Bart, Ollie en Evelien, Marit (Sarah was ziek, dus Leon was thuis gebleven) en oma G. Het was heel gezellig. Ik had het expres voor alleen de middag gedaan anders was het veel te druk. Amelia was ontzettend blij met de versierde huiskamer en haar cadeautjes en vond de hele dag gezellig. Mam, Raf en Bart zijn blijven eten. Hebben we shoarma gemaakt. Lekker en makkelijk. Ik had twee taarten gebakken en versierd en die waren goed bevallen. Zondag de 15e was een emotionele dag, zoals elk jaar herinnerde ik me weer hoe die dag verliep aangezien een groot deel van de bevalling op de 15e plaatsvond en die nacht. Ik had twee jaar geleden dacht ik om 12uur de afspraak bij de verloskundige. Het goot en we moesten naar de paramaribostraat. José zou ons brengen, maar ivm zere teen, kon ze niet rijden dus zijn we hern met de taxi gegaan. Ik had me laten strippen omdat ik nou toch graag wilde bevallen. Daarna zijn we met de bus teruggegaan en hebben we in De Lunchroom soep gegeten. Tussen half 3 en 3 zei ik tegen mijn moeder 'volgens mij is het begonnen' en rond 4 had ik ieder kwartier weeën, maar nog rustig. Ik had al vrij vroeg contact met vk en die is regelmatig komen kijken. Ze raadde Ray en mij aan om wat te proberen te slapen (ik met dubbele paracetamol) maar dat lukte met de weeën echt niet, dus ik eruit en vk weer gebeld, ze zou zsm naar ons toekomen. Daarna mijn moeder gebeld en terwijl ik zei 'ja kom maar alvast want Ray probeert nog wat te slapen,' kwam hij de woonkamer in. Veel te onrustig. Rond half 10 was de verloskundige er (Annemarie) en niet lang erna belde Raf dat ze toch graag de hele bevalling mee wilde maken. Toen is Ray haar met de auto op gaan halen. Wat me verder heel erg bij is gebleven is hoe Pandora, mijn lieve zwarte kat, tijdens de weeën bij me bleef en kopjes gaf. Zo lief. Een maand later, 23 januari hebben we haar in moeten laten slapen, ze bleek tumor in haar buik te hebben en was helemaal verzwakt. Ze was 10 jaar. Moest nog 11 worden in april 2012. Ik mis haar nog steeds. Wat me nog meer zo bijstaat is het moment dat we de kleertjes moesten pakken van Amelia en ik zei 'nou dan moeten we maar vertellen wat het wordt' (roze kleertjes) en meteen ook de namen verteld. Mijn moeder, zus en ik alledrie emotioneel vanwege de naam Amelia (naar mijn Italiaanse oma). En dan natuurlijk het moment eerder toen we aankwamen in het ziekenhuis. De klok die aangaf 00:55. Maar analoog dan. Ik hou deze blog hierbij en start een nieuwe voor 16 december zelf. Liefs, Renata