30 Weken alweer. Hoera! Nog maar 2 maanden en 10 dagen tot de uitgerekende datum (8 december 2011).
Na een eerder mislukte poging deze ochtend om een blog te schrijven op mijn mobiel, waag ik me er nu opnieuw aan maar dan via de laptop van mijn vriend. Ik was net gaan uitleggen wat er misging vanmorgen toen er hier ook wat misging en ik een heel stuk tekst kwijt was. Heb blijkbaar mijn dag niet vandaag :S
Met "Erretje" gaat alles vooralsnog goed. De kleine baby is duidelijk al meer tijd aan het slapen en ik kan goed merken wanneer ons kindje wakker is of slaapt, want bij wakker zijn is het net alsof er een kickboxwedstrijd in mijn buik plaatsvindt en tijdens slaapuren voel ik alleen af en toe een zachte beweging of een paar plopjes. Heel schattig. <3
Ikzelf voel me even wat minder. Ben ontzettend verkouden. Gelukkig slaap ik daar wel heel goed bij, want anders zou het helemaal een ramp zijn. Ik was gister gewoon om 7 uur 's avonds al naar bed gegaan. Ray was naar zijn vader en toen hij thuiskwam had hij in het donker niet goed op de klok gekeken en kwam vrolijk naast me liggen. Was het pas half 10. Hij dacht dat het half 11 was. Ik vond het niet erg, want was net weer even wakker, dus hebben we gezellig liggen kletsen over ons kindje, die weer lekker wakker was op dat moment en over hoe snel het allemaal gaat. Een jaar geleden had ik nooit kunnen denken nu in deze situatie te zitten: een geweldige relatie met een superlieve, grappige vriend, samenwonend in een heerlijk appartement in een fijne buurt en in verwachting van ons eerste kindje (en dat alweer in het derde trimester).
Het afgelopen jaar is alles ook heel snel gegaan, maar ik had het me niet beter kunnen wensen. Natuurlijk zijn er mensen die vinden dat het wel heel snel is gegaan tussen ons, maar ja, wij waren al snel zo zeker van elkaar en wilden allebei zo graag een kind dat we het gewoon niet nodig vonden om langer te wachten. Achteraf gezien was dit besluit er ook wel heel snel hoor (na 4 maanden samen zijn). En dat we dan vervolgens ook zo snel een positieve test in handen hadden, hadden we ook niet verwacht (je hoort toch vaak dat je wel geduld moet hebben omdat het het wel een half jaar kan duren nadat je met de pil stopt), maar wat zijn we er ontzettend blij mee. En ongeduldig zijn we nog steeds hoor, want we kunnen geen van beiden wachten tot we ons kindje echt in onze armen kunnen houden. En ik ben ook zo benieuwd wat de mensen om ons heen vinden van de namen die wij hebben gekozen. Ook daar moeten we nog even geduld in hebben.
Dan nog even heel wat anders. De komende dagen is het groot feest in Leiden: Leidens Ontzet. Dan vieren we dat 3 oktober 1574 Leiden is bevrijd van de Spanjaarden doordat de Geuzen de dijken hadden doorgebroken en de Spanjaarden vluchtten voor het aankomende water. Dat wordt elk jaar weer groots gevierd. Dit keer is er extra feest omdat de 3Oktobervereniging die dit elk jaar organiseert en betaalt, 125 jaar bestaat. Voor wie meer hierover wil lezen: http://www.3october.nl/default.asp?id=793 Meestal hebben we regen, of in ieder geval heel vaak, maar dit jaar lijkt het erop dat we goed weer hebben, een prachtige Indian Summer. Geweldig! En juist nu ben ik zo verkouden. Hopelijk voel ik me snel wat beter en kan ik ondanks de bekkenklachten toch nog een rondje over de rommelmarkt lopen. Dat blijft toch altijd leuk. En natuurlijk gaan we ook Hutspot eten, en haring, want dat hoort er helemaal bij.
Van mijn moeder kregen we van de week een heel schattig slabbertje van de 3Oktobervereniging: "mijn eerste 3 Oktober." Echt zo leuk! Het lijkt wel of ik hoe ouder ik word, ik des te meer trots word op de geschiedenis en de cultuur van deze stad, ondanks dat ik ook behoorlijk kan mopperen op de minder sociaal toebedeelden onder de medemens, om het maar netjes uit te drukken en de hooghartige studenten van een bepaalde studentenvereniging waarvan een deel in ieder geval zich ver verheven voelt boven de gemiddelde inwoner van Leiden.
Ondanks deze twee groeperingen, blijft Leiden een heerlijke stad en wat ik echt nooit had verwacht, zie ik mezelf toch niet zo snel ver weg bij Leiden vandaan gaan. Of ik moet mijn rijbewijs eindelijk een keer zijn gaan halen. (Zodat de afstand wat makkelijker te overbruggen is.) Staat ook al jaren in de planning. En daarnaast zouden Ray en ik zo'n woonboerderij moeten kunnen kopen waar we allebei graag in zouden willen wonen. We hebben daar ook nog niet naar gezocht. Dat is voor de toekomst.
Nog even een update over het kinderspul: van de dochter van een vriendin van mijn moeder, heeft mijn moeder allerlei spullen gekocht en gekregen voor kleine "Erretje." Een prachtige kinderwagen, die ook als wandelwagen gebruikt kan worden en daar nooit voor gebruikt is, omdat ze nu een wandelwagen hebben gekocht. Deze kinderwagen is nog geen jaar oud, dus echt zo goed als nieuw. Dan hebben we ook nog de daarbij behorende maxicosi, die ook in het stel van de kinderwagen geplaatst kan worden. Echt superhandig allemaal. Ook hebben we weer een hele stapel neutrale rompertjes en truitjes en pakjes en jasjes erbij. En dan ook nog een wipstoeltje en een boel zwitsalspul omdat haar kindje er allergisch voor bleek te zijn. Oh ja, ook een draagdoek en zo'n meer verstevigde draagzak voor wanneer de kleine iets groter is. Verder zaten er ook nog wat dingen bij voor in de box. We zijn echt ontzettend verwend.
En het houdt nog niet op. Dinsdag ga ik met m'n moeder en met m'n peettante, tante Petra die ik liefkozend tante Peetje noem, stof kopen voor de wieg. Dan gaat tante Peetje de wieg bekleden en komt de wieg hierheen. Die staat nu nog bij haar omdat die dus nog bekleed moet worden. De week erna gaan we op donderdag naar Amsterdam, mijn moeder en ik dan. Dan gaan we bij vrienden langs en die hebben ook weer spullen voor de baby: een box in ieder geval en nog een paar spullen, maar dan moesten we kijken wat we daarvan kunnen gebruiken.
Iedere keer lijkt het weer net alsof ik jarig ben, nou ja, alsof "Erretje" jarig is dan. Hihihihi! Maar dat duurt nog een paar maandjes.( Twee maanden en 10 dagen tot de uitgerekende datum om precies te zijn ^^)
En aanstaand weekend gaan mijn moeder en ik beginnen met breien onder het voetbal kijken. Een leuk patroon zoeken voor een knuffel en dan aan de slag, alsof we nog niet genoeg knuffels hebben staan voor "Erretje".. hihihihi! Maar dit idee heb ik al maanden, dus dan ga ik het uitvoeren ook.
Verder ben ik ook nog bezig met het maken van een boardgame, gewoon om thuis met vrienden te spelen hoor. En ik heb alweer een idee voor een volgend schilderij. Ik hou mezelf wel crea bezig nu ik rust moet houden. Anders komen de muren echt op me af.
Is weer een heel verhaal geworden, maar dat krijg je dus blijkbaar wanneer je niet zo vaak blogt. LOL!
reacties (0)