Als een vaatdoek
Net aan een nieuwe baan begonnen. En dan ook nog eens heel vroeg opstaan (half zes). Dat valt niet mee. Eerst volg ik een cursus van een paar weken, dus er komt veel informatie op me af. Normaal zou dit al heel vermoeiend zijn, maar met mijn drie maanden zwangere lijf ben ik niks meer waard als ik thuis kom.
De misselijkheid waarvan ik dacht dat ik 'm een beetje kwijt begon te raken, is sinds een paar dagen weer prominent aanwezig. Dat was voor het weekend al zo. Toen gaf ik de schuld aan de stress omdat ik een paar dagen later met nieuw werk ging beginnen. Ik vind het toch spannend om met een nieuwe groep mensen te maken te krijgen en vooral ook om de zwangerschap voor me te houden, want dat wilde ik niet meteen op dag één vertellen. Eerst even mezelf als persoon presenteren en daarna pas laten weten dat ik zwanger ben als ik denk dat ik een goede indruk heb gegeven. Toch lastig.
Ben nu ook net een half uur thuis. Misschien doe ik zo even mijn ogen nog dicht voor een uurtje. Morgen moet ik dat na werk zeker doen, want dan hebben we én aan het begin van de avond een afspraak bij de verloskundige én gaan we daarna bij een vriendin langs van wie we misschien wat spullen kunnen overnemen.
Nu ga ik wat eten en dan heerlijk als een vaatdoek gedrapeerd op de bank een film kijken. Is me gister ook prima bevallen.
reacties (0)