Ivf wacht(dagen)

Even van me afschrijven..

Wij hebben 1 februari een verse tp gehad. (punctie was echt super pijnlijk bah)
Maar sinds gisteren extreme menstruatiekrampen, nog geen bloedverlies (wat goed is)
Heb zkh vanmorgen nog gebeld of ik niet kan stoppen met de utrogestan bolletjes aangezien ik vanmorgen negatief gestest heb en extreme buikpijn heb.
Maar ze gaven aan dat dit nog niks hoefd te betekenen, maar kan me gewoon niet voorstellen dat zo'n pijn goed zal zijn als je toch zw zou zijn..
Eigenlijk mag ik pas maandag testen, aan de ene kant nog een beetje hoop dat het lukt maar ondanks de pijn vermoed ik het niet...
Ben ook niet heel erg verdrietig ofzo? Misschien dat m'n lichaam mijzelf wil beschermen?
Had zelfs een vriendin die na 2 dagen na tp kwam vertellen dat ze zw is van de 3e. En ook dat deed me even helemaal niks. Terwijl ik anders wel moet huilen oid...

Was sowieso blij dat ze na de punctie in ieder geval eitjes hebben gevonden en dat er iig bevruchting mogelijk is! (want ook dat is natuurlijk afwachten)
Hebben gelukkig 3 cryos over!

We wachten maar weer af... Maar deze wachtweken zijn echt hell..
En ondertussen denk ik, zal de innesteling niet gelukt zijn omdat je daarvoor de punctie hebt gehad en je lichaam daar ook van moet 'genezen'..

Achja je gaat ook vanalles denken 🙄

992 x gelezen, 1

In Zwanger worden

reacties (3)


  • Zeldawarrior

    Heel veel sterkte, ik hoop dat als het deze ronde niet raak is, volgende keer een cryo blijft plakken. Net als bij ons. 🤞🤞🤞

  • *kris*

    Geen ervaring met ivf. Maar wel herkenbaar dat ik veel buikpijn en krampen had rond en vooraf het testmoment en dan toch zwanger bleek. Succes met de laatste wachtdagen

  • Gertjuh

    Bij mij ook verse terugplaatsing gehad (was in juni 2019) en net na de punctie. Had er zelf al geen goed gevoel over omdat mijn lichaam nog niet oke voelde na die punctie. En was toen ook niet zwanger inderdaad.

    De maand erna raakte ik wel zwanger van cryo terugplaatsing (helaas miskraam met 5 weken).

    Pas in oktober mochten we weer verder en die terugplaatsing was het weer raak, ook weer zwanger. Dat was oktober 2019. Ondertussen heb ik een eeneiige tweeling van bijna 8 maanden oud.

    Dus het zou kunben dat jij hetzelfde ervaart, omdat je je lichamelijk nog niet top voelt dat je er daardoor deze terugplaatsing geen vertrouwen in hebt.

    Nu hoeft je gevoel (gelukkig) niet altijd te kloppen natuurlijk 😉

    Ik hoop voor je dat je te vroeg was met testen en dat je anders ook met de volgende terugplaatsing als je lichaam hersteld is zwanger mag raken.

    Succes met de laatste wachtdagen, want die zijn meestal het ergst 😅