Na twee nachten ziekenhuis..

Ziekenhuis? Jaa, ziekenhuis!

Zondagavond rond 7 uur kwam ik terug van een paar dagen Brussel. Was echt kapot moe, had even opgeruimd en ging toen televisie kijken. Rond 00.30 wilde ik naar boven gaan om te slapen toen voelde ik een flinke harde buik. Heel gauw erna volgde er nog één en nog één. Dit bleef een half uur doorgaan toen ik de VK had gebeld. Ze zei dat ze langs zou komen om het te controleren, want ze maakte zich toch wat zorgen. Kwartier later was ze hier en zag ze ook inderdaad dat ze om de twee minuten kwamen. Premature weeën. Ze deden veel pijn, maar gelukkig kon ik mezelf in toom houden en ze rustig opvangen. Wat een trotse vk had ik langs mijn bed, haha. Ze ging mijn ontsluiting meten en er was 1cm ontsluiting. Ze besloot toen om naar het ziekenhuis te gaan zodat ik aan de CTG-scan kon liggen. Tassen meegenomen, maxi cosi hoefde niet, want de baby zou als ik zou bevallen toch nog niet mee naar huis mogen. Ik ben immers 35 weken en de baby zou toch daar moeten blijven, maar gelukkig wel levensvatbaar, alhamdulilah.
In het ziekenhuis aangekomen, lag ik in de verloskamer met de scan naast mij. De weeën bleven maar doorgaan en doorgaan, de hele nacht. Mijn man heb ik rond half 4 naar huis gestuurd, want hij kon toch niks voor mij doen en hij was ook moe. Mocht ik bevallen dan zou ik 'm bellen en tot die tijd kan hij uitrusten. Haha, nooit gedacht dat ik op dat moment nog meelevend zou zijn met een ander :p Hij deed zijn jas aan en toen baalde ik al snel van het aanbod dat ik 'm gedaan had en begon te huilen. Ik wilde daar niet alleen blijven!!! Mijn man was erg moe, dat zag ik ook gewoon aan hem en ik lag tenminste op bed en rusten zou hij daar toch niet doen. Dus was toen toch maar naar huis gegaan.
Na 5uur ben ik in slaap gevallen en werd rond 6 uur, half7 weer wakker. Ik had kei veel honger en de weeën voelde ik niet meer zo erg, maar ze waren er wel nog. Na het ontbijt en gedoucht te hebben, ben ik overgeplaatst naar de kraamafdeling. Ik moest daar nog voor een dag blijven, om te kijken of de weeën terug zouden komen of dat het zou stoppen. Ik voelde door de dag heen nog 1x in een kwartern, daarna om het half uur, later om het uur nog een wee. Tot bijna niet meer. Ik vroeg in de avond of ik nog naar huis mocht, maar ik moest toch overnachten voor het geval het in de nacht weer zou beginnen. Ik kon wel janken! Nou ja.. kon wel.. ik had ook gehuild :p haha, ik verveelde me kapot daar. Er waren geen weeën en ik werd gewoon moe van het zitten, liggen en niks doen daar in die kamer. Mijn man moest vandaag weer werken. Maandag had hij vrij genomen, dus hij wilde liever thuis rustig slapen, omdat hij vroeg op moest. Nadat hij mij weer zo zag huilen kreeg de schat :) het niet over zijn hart om weer naar huis te gaan en bleef daar slapen. Er werd een bed voor hem gehaald en is 'smorgens naar zijn werk gegaan. Een uur later stond ik op om te douchen, heb ik ontbeten en werd ik weer aan de CTG-scan gezet. Alhamdulillaah!! Geen weeën activiteit meer. Ik mocht naar huis met het advies dat ik niks mocht doen. Geen was doen, niks optillen, zo weinig mogelijk lopen. Kortom, alleen op de bank liggen en niks doen. Wat ik daar dus ook deed, maar dan thuis. Naja, alles beter dan daar. Er waren echt allemaal hele vriendelijke zusters, verpleegsters, verloskundigen, gynaecologen, maar ik wilde gewoon eindelijk thuis zijn.
En daar ben ik dan nu. Ben thuis gekomen en heb lekker een andere pyjama aangetrokken, deken en kussen gepakt en op de bank mijn verhaal aan het intikken.
Het gaat nu allemaal veel beter en als ik rustig blijf zal het ook zo blijven, insha'Allah (als Allah het wilt). Met 37/38 weken mogen de echte weeën wel komen, want wat verlangde ik nu nòg meer naar die kleine knuffelbeer in mijn buik!

Heel veel liefs en tot de volgende keer weer,
X