Geloof komt langzaam

Van maandag op dinsdag heb ik nauwelijks kunnen slapen, ik ben een buikslaper en dat lag ineens heel onprettig ... (Hoezo tussen mijn oren?) Ik kon het bijna niet geloven nog, ik zwanger? En dat gaat goed blijven gaan? Gelukkig had vriendlief er een zeer goed gevoel over. (Meestal kloppen zijn gevoelens over iets wel.) Maar dan nog kunnen we het beiden maar nauwelijks geloven. We zijn zwanger, er komt een kindje. En wat worden we (vooral ik) zenuwachtig van lage buikpijntjes en mini-krampjes ...

Gisteren stond er al ruim een week een bezoek aan mijn tante en daarna aan mijn opa en oma gepland. Mijn tante had het door ...oeps en haar zus mijn moeder weet het nog niet eens.
Mijn opa en oma hadden helemaal niets door ... sterker nog mijn opa gaf aan er niet op te rekenen van ons nog een achterkleinkind te krijgen. RIGHT ....

Vandaag was de dame van moeders voor moeders er, ook die test was weer zeer overtuigend positief (Zie foto's) Ze gaf wat uitleg, en de benodigde spullen ... lading 1 al in een blauwe fles ...

Bij de boodschappen rekening gehouden met zowel mijn gezonde behoeftes nu (fruit) als met onze traditie van woensdag pizza-dag (Puber in huis dus daar van afwijken is geen optie ...) Gelijk ook even de benodigdheden gehaald om het onze ouders op een leuke wijze te vertellen (Zie foto's) ...

Vanmiddag naar de huisarts om hem het blijde nieuws te vertellen en te overleggen of ik bij een gyneacoloog of een vroedvrouw terecht zal komen.

Op naar een gezond kindje.