Daar gaan we! Ronde 1.

We hebben het besloten! Het wordt nu echt tijd dat we serieus bezig moeten zijn met het gezin vergroten.

Het wordt bijna een jaar sinds we in Bulgarije wonen en eindelijk kunnen we bijna in ons nieuw appartementje intrekken. Het zou echt een compleet plaatje worden als we met zn vieren worden. Simona wordt in oktober 4 en de leeftijdsverchil moet ook niet te groot zijn, vinden wij. En sowieso wil ik voor mijn 30ste alle kinderen gehad hebben. Alle kinderen.... alsof wij 8 kinderen willen. Twee is voldoende. Over een derde wil ik en kan ik nog niet eens spreken, want een tweede is er nog niet eens. Hier is er een spreekwoord over; we hebben de vis nog niet gevangen en zetten m al in de pan. 

Dus voor nu moeten we maar eerst aan de tweede denken. Maar.. van denken komt niks natuurlijk. We moeten er iets voor doen. En eigenlijk is het best wel leuk om het te doen. En dat kan ook nog tijdens de zwangerschap, dus kom maar op met die cellen! Ik wil er zo veel mogelijk van! Elke dag en elke nacht. Ik heb het nooit eerder zo graag gewild! Want ik wil weer een baby! Ik wil weer zwanger zijn! Ik wil weer moe zijn en hormonen voelen, chagerijnig zijn en het op mn man afrekenen. Ik wil weer dik worden en het aan iedereen laten zien en ik wil weer ongemakkelijk slapen! Ik wil weer rotgeschopt worden en ik wil weer Pamela Anderson borsten hebben en mn armen niet kunnen optillen! Ik wil weer bevallen en het langverwachte mensje vasthouden! Ik wil weer elke nacht 5 x per nacht opstaan om mijn baby te voeden en ik wil weer met melk spuiten en het restant aan de katten geven! Ik wil weer op mn tepels gebeten worden door nieuwe scherpe tandjes! Ik wil WEER! IK WIL WEER! 

Ik zal mezelf zeker wel gek noemen als ik dit over een jaar lees. Als we dan zo ver zijn, dan. Maar toch wil ik het. En hij ook. 

Daarom gaan we officieel eraan beginnen. Ik heb er zin in, we gaan het leuk maken! Ik ga zo even nieuwe lingerie halen.... En alle andere hulpmiddelen.. Als hij thuis komt, beginnen we meteen! Oh, nee.. wacht. Ik ben ongesteld. En ik heb buikpijn. En het duurt nog 4 dagen. Ik voel me klote. Nu heb ik er nog meer zin in, omdat een zwangerschap toch ook voordelen heeft. En 1 ervan is dat ik 9 maanden lang niet ongesteld hoef te worden! 

In plaats van een menstruatie, kan Moeder Natuur niet gewoon even bellen en zeggen; ''Je bent niet zwanger. Fijne dag verder!''