Een grote kleine dame

Een hele goede dag, iedereen! 

Zoals belooft, hierbij wat foto's van onze gegroeide meid. Ze heeft natuurlijk nog veel meer te groeien, maar vergeleken met de 2390 gram die ze woog bij de geboorte, is het nu een grote dame. Het liefst kiest ze zelf elke dag haar kleertjes uit en zelfs de kleur van haar haar-elastiek. Toen ik zwanger was en we wisten nog niet wat het zou worden, dacht ik eigenlijk dat we een jongen zouden hebben. Niet dat ik het persee wilde, maar ik droomde jongens en iedereen om me heen dacht dat ook. Ik had me er zo op ingesteld, dat ik eigenlijk best geshockeerd was toen ik de woorden van de echoscopiste hoorde; ''Het lijkt erop dat het een meisje is!''. Ik was niet teleurgesteld, zeker niet! Maar ik moest zeker wennen met de gedachten van jurkjes, staartjes, roze en de vrouwenwispelteurigheid, die ik ook bezit. Nu ben ik er zo gewend aan geraakt, dat ik het heel erg vreemd zou vinden om een zoon te hebben. Mijn man wist allang dat we een dochter zouden krijgen. Nu is hij een meisjes papa en hij is er super blij mee. 

Hij kamt haartjes, maakt staartjes en als het moet speelt hij zelfs met knuffelkatjes en hondjes. Hij heeft wel geluk dat hij niet met poppen hoeft te spelen, want Simona toont geen interesse erin. Ik ben heel trots op de vader van mijn dochter. Mijn man. De ene liefde van mijn leven.

De andere liefde van mijn leven is onze dochter natuurlijk. We doen er alles aan om haar gelukkig te maken en te houden. We gaan vaak saampjes ''op stap'' en hebben het er erg naar ons zin. In ons dorp hebben we allerlei diertjes wat natuurlijk geweldig is! Daar hoeven we dus niet naar de kinderboerderij voor :)

Verder gaat onze dame naar de kinderopvang. Het doet haar zo goed! Ze leert er zo veel van! Helaas is ze vaak ziek. Waterpokken hebben we tenminste al gehad vorig jaar. Haar vader lag daarna ook onder de irritante, jeukende bultjes, met hoge koorts in bed. Dan weten ook weer dat ie het niet gehad heeft :D

Op 8 maart is het hier ook vrouwendag, maar ook moederdag. Op de opvang hadden ze een heel leuk toneeltje georganiseerd. De kleinste waren de bijtjes, waaronder ons kleine bijtje. Een heel leuk dansje en een cadeautje voor mama.

(helemaal rechts is ons bijtje)

De cadeautje was een voetafdruk en een GEWELDIG MOOIE foto!!!

Ik sta er versteld van dat de fotograaf zo een foto heeft kunnen maken. Ik slaag er bijna nooit meer in om een scherpe foto te maken. Ze wil maar niet blijven staan. Liever maakt zij de foto's. 

Nou lieve mensen.. voor nu was dit het. 

Trouwens vandaag zwaai ik weer met de rooie flag. Ik had verwacht dat ik zwanger was, omdat ik nooit zo een late menstruatie heb. Nou ja, wanneer het komt, komt het. We stressen er niet over. Komt goed. 

Fijne dag allemaal!