Week 3: 06-12 september 2019

Week 3:        06-12 september 2019

06-09-2019   Ook vandaag niet. Wel gebeld en gewoon gesproken over wat ik moest weten. Alsof we twee werelden hebben waarin we leven. De een waar we in leven en in zijn en de andere waarover we niet praten. Vanmorgen meteen een App erachteraan gestuurd dat ik graag duidelijkheid wil. Hij beloofde na 7-10 dagen te praten en zijn nu op dag 21. De kopie van mijn lieverd kan niet blijven wachten. Zeker niet als hij graag een zomer kindje wilt. Das al bijna onmogelijk want dan moet ik meteen aantellen… Al zou dat bij ons wel degelijk tot de opties behoren. (Gezegend) In de app die volgt de data maar meteen verstuurd. En jawel 7-10 september meisje 10/11 september jongen. Het voelt nog zover weg maar feitelijk kan het vandaag al. Enerzijds word ik daar happy van anderzijds is dat extra confronterend als je vruchtbaar bent maar hij wil niet… Net alweer een app gedaan. Ik heb ik een opwelling een restaurantje geboekt. Hoop dat hij dat kan waarderen… Morgenavond. Moet hij tijd maken… Kan het twee kanten op. Of hij is niet in ‘the mood’ en hij besluit niet te gaan of niet te praten of het wordt een Romantisch diner met kids en praten over kids en wellicht kindje maken.

AVOND          Waar ik een “ik ga niet” en/of een “wat een gedoe allemaal” verwachtte was mijn mannetje meteen vanavond de Kleine meid al aan het uithoren of die wist wat ik voor verrassing had. Het valt dus in de smaak. Ik denk niet dat hij het avondje aan zou pakken als hij het niet zag zitten voor een kindje. Mjah dat zeker weten doe je nooit. Morgen dus de vraag of ik de vraag ga stellen of dat ik hoop dat hij gewoon na de avond lekker beleefd en miss afsluit met goed nieuws.

Het kan nog altijd zo zijn dat ik een top avond heb maar geen kindje krijg. Al zou ik dat zuur vinden. Mjah het blijven mannen… Spanning… Ben benieuwd!

EXTRA            Zit even de reacties op de site te lezen. Confronterend. Bedankt, toch wel, al is het niet altijd prettig te lezen. Ja ik probeer het los te laten en ja ik probeer ieder de ruimte te geen die hij/zij verdiend. Echter is het een obsessie geworden, zo noemen jullie het, op het moment dat hij Ja zei maar Nee deed. Dat viel me zwaar. Ik wil het zeker niet helemaal goedpraten wat ik doe of denk. Natuurlijk kan ik het niet 100% sturen wat er in m’n hoofd gebeurd maar door deze ja/nee verandering is eea wel wat extra verwarrend geworden. Daardoor ben ik gaan nadenken en gaan besluiten of dat dit is wat ik echt wil, of niet. Maar inderdaad ik probeer ook een stap terug te doen omdat ik zeker besef dat dat nodig is. Echter.. Dagen dat ik er niets over zeg of niet aan denk… Schrijf ik ook niet.

Ik ben gewoon een denker en om te stoppen met malen in m’n hoofd moet ik het opschrijven… en zijn jullie de klos …

Bedankt en voor nu… ik blijf hopen en zo niet moet ik me aanpassen. Een middenweg is er niet. Of ‘later’ moet een optie zijn… Maar voor nu wacht ik zijn reactie af. Morgen samen weg en dan zie ik wel. Ga proberen niets meer te zeggen, te willen en alleen afwachten… Thnx.

08-09-2019   Wat een dag gister. Na de training vroeg hij wat we gingen eten. Ik herinnerde hem eraan dat hij gedouched moest zijn dus dat deed hij snel in vijf minuten. Gelukkig was hij blij verrast en hebben we een gezellig avondje uit gehad. Ik had duidelijk gezegd dat dit was omdat ik zo blij ben met hem en trots op hem voor van alles dat hij wel weet en ik niet hoef uit te wijden. De kinderen waren wat overheersender aanwezig dan normaliter in een restaurant maar toch bleek het uiteindelijk een mooie avond. Thuis maakte hij het gezellig en vol goede gevoelens heb de avond vol gemaakt. Toen hij na beschermde seks in slaap viel huilde ik spontaan. Gewoon paar tranen. Gevoel van trots had ik en blijdschap wat ik allemaal had. Helaas kwam toen ook het gevoel naar boven dat ik het toch jammer vond dat hij beschermd had gekozen.

De volgende morgen zeg ik dit tegen hem. Nogmaals mn trotse en blije gevoel maar dat ik ook grag weet waar ik aan toe ben. Ik zeg dat ik weet dat ik zijn keus moet respecteren als hij graag ‘nee’ zegt maar hoop wel dat hij duidelijk gaat zijn. Maar weer beloofde hij duidelijk te zijn maar zei geen ja/nee. Dus tja… Kan het nu wel makkelijker naast me neerleggen. Het was gewoon even heel raar dat als je Ja zegt Nee doet. Hij kent mijn gevoel en weet dat ik ook zonder kinderwens trots op hem ben.

LATER Het is nog altijd zondag en er is wrijving. De seks beschermd was toch een domper. Maar goed. Houd moed. Hij weet immers dat als je verse zaadcellen aanlevert de kans groter is op bevruchting. Dus wie weet… Houd mezelf voor de gek. Want van binnen weet ik goed wat dat betekent. Meermalen vraag ik om verduidelijking via hints. Ik heb een kinderstoel gezien zoals we die nu hebben, wil je die? En ga zo maar door…

De dag ging voorbij. Elkaar weinig gezien want in de ochtendactiviteit wilde hij niet mee, kwamen pas laat thuis met nogal wat stress en in de middag as hij ook al snel weg bij de tweede activiteit…

09-09-2019   Mooie datum 9,9,19 mjah zo voelde het niet. Vandaag zou een lange dag wachten worden. Voelde m’n ei al branden. Zou ik te laat hebben ingezet. Heb hem ooit verteld mn ei te verwachten op 10/11 sptember. Dit omdat hij ook gelezen had dat een jongetje zo kort mogelijk bij ei zou ontstaan. Niet dat ik perse een jongen moet maar als dat zijn ‘probleem’ is wil ik dat best proberen… De dag duurt voort. Hoop en vrees wisselen elkaar af. Wel ei, geen ei, zou hij het wel willen? Steeds meer het besef dat ik mezelf voor de gek houd maar om mijn werkdag te volbrengen doe ik dat nog maar even. Toen werd het laat. Rond 23 naar mn bed en mn mannetje kwam nog veel later binnen. Een beetje gepikeerd dat ik wakker werd, gefrustreerd van het wachten en op van de zenuwen gooi ik er uit dat ik allang weet dat hij het niet wil… En toen kwam het. Ik begon te vertellen dat ik het wachten beu was, dat ik duidelijkheid wilde en hij haalde zijn schouders op. Ik heb toch gezegd dat ik het toen niet wilde… Ja klopt maar wat wil je nu?? Help, weer geen antwoord maar zijn reactie zegt genoeg. Ik ga maar proberen te slapen . Maar eigenlijk huil ik het liefst de hele dag.

10-09-2019 Vandaag de dag dat m’n ei zou kunnen komen. Jippie, o nee… het mocht niet meer. Ik kijk rond. Zie de bewaarde baby kleertjes, de nieuwe kleertjes, de nieuwe zwangerschapstrui en het baby cadeautje. Het mag niet zo zijn. Ik voel me leeg. Niet omdat hij eerlijk is. Dat respecteer ik… Ik ga hem niet overtuigen. Ik ga hopen dat ik er snel overheen kom. Maar het besef. Geen baby meer, geen borstvoeding meer, geen net mama tijdperk. Ik word oud. Ik ga het missen…

11-09-2019   Hoop dat ik vandaag wat minder uil dan gister. Heb een gedicht gemaakt gister en zal dat hier gaan dele. Ik voel me leeg. Voor mezelf houd ik nog af en toe de schijn op dat ik misschien over een jaartje nog mama wordt… Maar ook besef ik dat dat voor mezelf is om niet de hele dag te huilen. Hoop dat hij binnenkort even met me praat. Het gesprekje gister was zo kort.

Ik weet dat ik het moet accepteren maar ik mag toch wel weten wat hem weerhoudt… Hoop zo dat ik hem kan begrijpen en hem daarmee makkelijker weer waardeer en de rust vind. Nu vind ik hem nog oneerlijk en gemeen. Laat me niet 25 dagen wachten als je beloofd een week of 1,5 nodig te hebben voor een gesprekje. En eigenlijk hadden we in maart al over dit en andere dingen afgesproken te gaan praten maar met ons drukke leven komt het er niet van.

Af en toe voel ik mn ei nog meer dag gisteren. Ik eb het wel opgeschreven… Mocht het nog ooit zo zijn weet ik tenminste dag mn telling nog aardig klopt. Ik kan het gewon u nog niet helemaal loslaten. Hijzij is er niet maar ik houd er al wel van…