Bevallen!

15u        Dan heb ik weer een pijnlijke harde buik, dan heb ik weer mega rugpijn. Dan lijkt het op een wee en dan heb ik weer een half uur geen last. Slijm is zoals de afgelopen vier dagen verdwenen na de ochtend… Zucht. Ik zou echt vanavond willen dat het doorzet. Morgen mooi ons meisje of ventje in de handen. Hoeven we miss ook niet meer naar de CTG afspraak…

2030u    Sinds een uur of 19u zijn de harde buiken echt pijnlijk. Vanmiddag kreeg ik die een per uur ofzo maar nu wel wat vaker. Heb zelfs het idee dat ik nu de 10 minuten wel haal maar ze zitten bijna meteen aan hun piek waardoor ze mij niet zo heel lang aanhouden en ook erg laag beneden. Ik ken die pijn niet. Een echte harde buik zoals ik die ken trekt tot je navel door en niet alleen onder… Maar goed. Ga de meid omkleden en dan nog even bij m’n mannetje kijken in het voorhuis en als het nodig is komt de oppas in huis! Top zo’n vriendin. Heerlijk.

21u Nu half uur verder en vier keer een pijnscheur gehad waarin ik bijna omval omdat die onderbuik pijn wat een versterkte indalingswee lijkt gewoon door trekt in een beenwee…

Is nu 2130 en de weeen komen om de 5 minuten en duren dan 1 minuut of komen om de 2-3 minuten en halen dan net de minuut niet. Dus denk dat ik de VK ga bellen en me met wat anders ga bezighouden…

Om 22.00 uur de VK gebeld die om 2215 arriveerde. We vertrokken vrijwel direct naar het ZH omdat ik al op 7cm bleek… Daar om 2300 aangekomen manlief snel terug naar de auto voor de camera, de VK snel alles klaargezet en de kraamhulp gebeld. Ik nog de baby kleren gepakt bij de eerste wee en daarna maar op het bed gekropen. De kraamhulp arriveerde om 2320 op het moment dat net de vruchtwaterzak buiten was geperst en werd geprikt. Om 23.24 is onze kleine meid geboren.

Wat me het meest tegen viel is dat ik mocht duwen maar niet persen?! Dat ik totaal geen persweeen kreeg waar ik eigenlijk op moest wachten maar wat de kleine meid niet zou trekken. Dat ik bij het uitpersen van de zak ergens het gevoel kreeg dat het hoofdje er al was en er toen NOG een hoofdje geboren moest worden. Tot slot het ergste voorval is dat ze niet wilde ademen de eerste 40 seconden. Wat ik geweldig vond is dat ik haar gevoeld heb, half geboren… Zo bijzonder.