Week 33 paniek - WEEEN!

Week 33 paniek

In de middag van 11 maart was ik op slag misselijk. Ik kreeg geen hap soep weg en na veel moeite wat brood. Steeds last van biertjes ed. En misselijkheid bleef. Bij opa en oma (was tenslotte een rustige zondag) een koekje genomen dat me gelukkig aardig beviel. Lekker even zon rustige dag in als die werkstress met 7 dagen in de week klussen. Maar mijn mannetje had zijn vader sinds de operatie nog niet gezien dus we moesten ook wel. Ik merkte dat lopen lastig ging die avond naar de auto. Het bekende gevoel dat de baby tussen je benen bungelt… Eenmaal in de auto kreeg ik een harde buik. Niet dat ik meteen er wat achter zocht want ik kom om in de harde buiken… Hoewel was dit wel een HARDE buik. Wat me direct op viel is dat ik er kort na weer een had en weer een... Op weg naar de friettent voor een broodje gezond (had echt geen zin in friet) was ik nog altijd niet fit en reuzen blij dat hij reed. Ons meisje achterin dus wegpuffen ging stiekem en lukte ook niet echt. Om niet iedereen ongerust te maken pas na 20 minuten gaan timen maar ja hoor om de 3,5 minuut een wee van 1 minuut en wegpuffen ging echt niet meer. Ik bleef in de auto en keek mijn meisje niet aan…

Gelukkig na het thuiskomen, proberen uit te stappen aar de wc geweest, m’n blaas geleegd en wat geliooen te hebben zakte het. Wat een paniek. Direct nog wat dingen in het koffer gegooid zodat die nu echt BIJNA klaar staat!! Maar blij dat het zakte! Had net die middag de Maxi-Cosi spullen uitgewassen wnat die hadden in de verbouwing ook stof staan happen. Helemaal niet bij stilgestaan dat ALS het was doorgezet de kleine met 33 weken toch niet mee naar huis mag…