Week 10: 25 september - 01 oktober 2017

Week 10:      25 september - 01 oktober 2017

27-09-2017   Druk. Zo druk dat ik nauwelijks schrijf. Moe ook maar geen tijd om te slapen. Verder n kort lontje dus ga niet op m’n tenen staan want je krijgt de volle laag haha. Verder alles prima hoor. Gister alleen erg veel onderrugpijn en ff terugdenkende momenten aan ‘toen’ en de hoop dat het nog allemaal goed zit. Als iemand vraagt hoe het gaat, zoals de MvM dame, en ze wil weten o alles goed is… zeg ik ‘ja’ maar ik voel altijd n twijfel want wie zegt of dat echt zo is? Wat dat betreft blijven die echo’s belangrijk en spannend maar nog spannender vind ik de week die er aan komt, het vertellen…

29-09-2017   Dinsdag en woensdag had ik maagpijn en leek het te komen door druk op m’n buik. Maar dat leek me eigenlijk onlogisch. Tot ik gister, donderdag, m’n knoop in de avond los liet en de maagpijn zo weg was… Benieuwd hoe ik nog drie weken op m’n werk zonder positiekleding ga doen dan… maar goed. We bekijken het stukje voor stukje. Miss daar ook maar eerder vertellen. Eerst komend weekend opa en opa & oma en zijn zus en dan de rest van de week ‘de rest’. Spannend… Zeker nu het cadeautje voor de peettante en opa’s en oma er nog niet is en de verpakking ervoor OOK niet… Dinsdag gepost, gewoon in Nederland (de verpakking van Ali) en vandaag, vrijdag nog niet binnen… Vreemd he. Maar kan nog, hoop ik. Is pas net 13u geweest…

HARTJE          De doppler er bij gepakt vanmiddag en ja hoor!! Hartje gehoord.:):) 9 weken en 4 dagen…

30-09-2017   Tijdens het werk ineens n kramp in m’n buik rond m’n navel… Heb n half uur krom gelopen! Onderweg nar huis wat gegeten en weer zo’n pijn. Dacht ff dat ik flauw viel Gelukkig was het extreme daarmee meteen weg. De rest van de dag maagpijn gehouden.

OPA                Aan het eind van de dag kwam opa bij ons ‘oppassen’ maar wij hoefden natuurlijk niet weg. Mn meisje omgekleed en ‘n mooi short aangetrokken ipv ‘n pyjama. Niet dat op a dat op viel dus ik op een gegeven moment “laat opa je nieuwe shirt ns zien”. En toen snapte hij ‘t. Moi zeepje gegeven en gefeliciteerd. Hij was trots. Vooral bij het naar huis gaan kwam hij eigenlijk niet weg… Ben komende dagen benieuwd naar zijn reactie.

Wat n mooie bijkomstigheid is, is dat ik nu in de nacht niet meer het hele huis door hoef naar de verstopte MvM flessen maar ik ze gewoon naast de wc kan zetten… :)

M           Vanmorgen 01-10-2017 naar zijn zus gegaan. Ze bood ons negerzoenen aan met roze, blauwe, witte muisjes… Over van een babyshower. Hmm… even later ons cadeautje. Blij verrast reageerde ze gelukkig. Verder gaf ze toe dat ze al n paar keer eerder had verwacht dat we het kwamen vertellen maar dat dat niet gebeurde en dat het nu weer totaal onverwacht kwam.

OPA OMA           Op naar opa en oma. Daar wel het shirt aangedaan bij ons meisje. Ze liep er al n tijde mee rond. “mooi shirt, mooi staartje, mooi neusje” oma probeerde van alles om haar af te leiden bij de snoepjes la. Maar echt vallen deed t kwartje niet. Tot ik voor de derde keer n poging deed haar te laten zeggen ”kijk eens mijn nieuwe shirt  want voor een 3 jarige is het natuurlijk ook onlogisch dat wij daar zo op aan het wachten waren. Steeds was de ene persoon buiten en de ander koffie aan het zetten of net wat maar uiteindelijk stonden we buiten bij elkaar en snapte ze de boodschap en liep naar oma “kijk mijn nieuwe shirt!” Dus oma begon voor te lezen. “Naam hond, naam dochter en n hartje! Bij n vraagteken…” Verder zei ze niets en liet onze dochter verder spelen. Waarop ik d’r terug riep en zei “Wat staat er op je shirt?” en ik enthousiast antwoord kreeg BABY! “O baby.” Zei oma “Baby? Ben je in verwachting dan?” “En opa heel nuchter. Had d’r nog niet op gelet…”

Wat me ook opviel is dat Opa niet vraagt hoe ver ik ben en ook m’n partner pas na weken eigenlijk zichzelf af vroeg wanneer het geboren wordt. M en Oma vroegen het meteen “Hoe ver ben je?”. Zeg dan 10 weken want dat is morgen… TIEN weken al weer. Wat vliegt de tijd!

Nu vanmiddag na het slaapje van ons meisje nog ff naar m’n tweede moeder of eventueel na ‘t eten. Dan hebben we t voor vandaag gehad. Morgen een vriend aanspreken. Dinsdag de echo, veel voorbereidingen voor een lange werkdag en extra lessen. Woensdag zijn peetouders vertellen, werken en in de avond extra lessen volgen. Donderdag vrij en in de avond veel familie bezoeken en vertellen of n berichtje in de bus. Dan vrijdag vroeg werken en werkoverleg met n vriendin/collega en het vertellen en advies vragen over het vertellen op het werk. Dan in de avond mijn peetouders en nichtje bezoeken en eerst ff naar de tegelboer (op de route). Zaterdag de training verstoren met lange vinger muisjes en dan later ergens het werk en het werk inlichten… En dan tussendoor nog een paar vriendinnen waarvan ik niet exact weet wanneer ik ze zie… heel project maar heel leuk! En eigenlijk, zo gebeurd.

Mn tweede moeder was eerst niet thuis. Na daar wat te hebben rondgehangen en gekeken in hun tuin kwamen ze net aanrijden toen we toch maar weg wilden gaan. Dat was n geluk want anders hadden we ze deze week niet meer kunnen treffen, samen. En zoiets vertel je t liefst niet alleen. Onze kleine meid kwam langs met n ‘winkeltje’ en toen alleen zij nog niet gekozen had legde ik n foto ertussen. Logischerwijs koos ze het kaartje en begon te lezen. Ze las door na ‘grote zus’ en leek het nog niet te snappen. Na een paar lange minuten keek ze vragend… Ben je zwanger? Haar man had het meteen door toen hij de foto zag maar had gelukkig ff stil gehouden. Mooi weekend maar mijn hemel wat ben ik weer moe!