Week 7: 04 - 10 september 2017

Week 7:        04 - 10 september 2017

04-09-2017         Lichte krampjes en wat gelige afscheiding. Verder merk ik niets vandaag. Ja koud maar dat heb ik heel vaak en geïrriteerd. Maar geen borsten die al gegroeid zijn of m’n buikje dikker… De ene keer wil je drie krampjes enzo voelen ter bevestiging maar als ze er zijn zijn ze beangstigend. Soms ga ik dan echt twijfelen of ik wel in verwachting ben. Wat duurt de echo toch lang als ik dan denk aan m’n eerste zs waar ik er deze tijd al bijna voor m’n tweede naartoe ging…

06-09-2017         De dag dat ik telde als begindag van mijn eerste zwangerschap lijkt mijn tweede miss te eindigen??? Ik verloor gister voor het slapen gaan een stolsel en wat bloed. Dit was donker rood, net een stuk weefsel. Doodsbang geprobeerd wat te slapen en vanmorgen de VK gebeld. Ik heb geen harde ontlasting gehad, overgegeven, iets getild, geniesd of seks gehad. Alleen ruzie haha over iets kleins, maar das meestal… Gewoon opgekropt en nu met mn hormonen eruit geknald. Sorry… Ergens ga ik er niet van uit dat dat zoiets kan veroorzaken.

Het kan alle kanten op. Het stolsel was te groot voor een miskraam, ik heb te weinig pijn en te weinig bloedverlies. Maar ik blijf wel aanhoudende pijn houden in m’n rug en zeurend in m’n onderbuik en ben nog erg pril. Drie voor, drie tegen. Tja zoals de statistieken zeggen 50% kans op een miskraam bij bloedverlies. Ik ga over 6 dagen naar de eerste echo wat ik al erg lang vond duren (omdat ik bij mijn eerste zwangerschap verwend was met twee vroege echo’s) maar nu duurt het helemaal eeuwen. Ik wilde vandaag genieten van m’n meisje, m’n vrije dag en lekker bijtanken na 1,5 week drukte en stress… Nu ga ik denk ik mezelf maar verstoppen in bed en proberen af te wachten…

Avond…     Zelfs m’n babyvisjes lijken op sterven na dood. Wat n dag. Mn zeurende onderbuikpijn blijft. Komt en gaat met kracht maar blijft. Rugpijn af en toe weg. Dit terwijl rugpijn herkenbaar is. Maar goed. Nauwelijks bloed. Alleen een weefsel stukje. Dus vannacht rond 1uur een soort slijmprop en rond 19u een stukje weefsel bij t plassen. Als t daarbij blijft en ik kan wat slapen dan moet ik het redden tot dinsdag de echo is (nog 6 dagen)… Heb vanavond alleen bijna niet gegeten. Misselijk en geen zin maar heb nu mega trek! Het is wat. En koud, het blijft koud terwijl ik juist verwachtte dat ik me warm zou voelen… Zo een mini blik werpen op m’n echo van ZS1 van 6 weken. En dan hopen dat ik dat dinsdag ook zie en nog n beetje groter! Dan 7.2 namelijk.

Heb trouwens de VK helemaal vergeten te vertellen van bruin verlies bij 5.2 en ok niet van de ovulatiepijn die ik wel ns voel aan een kant… Njah zij zal t wel weten… Als ze vermoedens had van n bbz had ze me wel laten komen.

07-09-2017         Met deze onderstaande tekst in m’n achterhoofd en krampjes in m’n onderbuik geprobeerd te gaan slapen… Alleen kwamen er ook steekjes bij en die maakte me weer onzekerder. Nog onzekerder. Terwijl dit juist herkenbaar was, was het nu maar beangstigend. De menstruatiepijn is nu zo herkenbaar! Durf bijna niet naar bed.

“Kramp kan ook heel normaal zijn vroeg in de zwangerschap. Totdat de baarmoeder zijn positie in het midden aanneemt en beter ondersteund wordt door het bekken in het tweede trimester, is het normaal om menstruatie-achtige krampen te voelen. Samentrekkingen van de baarmoeder komen regelmatig voor, en verergeren bij inspanning, orgasmen en veranderingen van houding.”

Nou eindelijk eens goed geslapen! Das lang geleden. Situatie verder onveranderd. Rugpijn en onderbuikpijn…

Middag                                Wat duurt n dag lang als je vrij hebt en buikpijn hebt. Maar goed. Weinig verandering. Heel af en toe is de buikpijn weg maar vaak komt dat de rugpijn op. Als alles even weg is vind ik t ook eng. Krijg nu wel heup pijn erbij mar dat herken ik uit ZS 1. Op een of andere manier begint de pijn te wennen en lijk ik er meer vertrouwen in te hebben al wil ik dat ook weer niet omdat ik niet wil dat ik mezelf valse hoop aan praat. Kortom, niet denken, doorgaan en wachten op dinsdag. Morgen vroeg op, middag vrij en zaterdag 12 uur op het zwembad… lange dagen waar ik nu ook tegenop zie maar wel afleiding. Zondag moet ik met m’n mannetje maar afleiding zoeken en dan gaat t snel waarschijnlijk… Dan ben ik in week 7 en hoop ik op n goede echo dinsdag!!

VK          (Deel uit week 7) Heel de middag geen bloedverlies gehad dus helemaal rustig aan het worden en hopende op steeds meer en meer vertrouwen. En dan daar ineens kon ik niet zitten of leek t dat er iets van onder in de weg zat… Na de visie nar het toilet en ineens BLOED! Het drupte er gewoon uit!! Dus ik bellen!! Ze had nog wel n plekje… Dus ik kon naar de praktijk komen voor n echo. Niet dat dat veel nut had maar ik mocht komen. Nou daar dik 45 minuten gewacht… ondertussen uitleg gehad over wat me te wachten zou staan met een MK. Even later op de tafel vrij snel tot zaken gekomen en een echo en 123… meteen daar n mooie ronde zwarte kamer, vruchtje en JA KNIPPERLICHTJE GEVONDEN! Echt te bizar! En de dooier mooi compleet dat hij uit kan eten. Zo blij. Ik liet gewoon n traantje van opluchting. Maar dan dat bloedverlies. Dat is er nog en was er ook na het bezoek. Ze vond het te donker en te weinig en de krampen te licht maar snapte de combinatie niet. Puur op beeld is er niets aan de hand maar mijn verhaal is verontrustend… Maar goed ik behoor nu tot de normale risico hebbende mbt een MK. Als ik morgen een miskraam krijg zo zegt zij ligt het niet aan wat er nu allemaal is gebeurd, het was mooi rond allemaal en op dat moment ok niet aan het krampen of in beweging... Voelde ook niets op dat moment maar goed.

En van horen zeggen heb ik dat je MET n hartje veel minder kans hebt op n MK.. Dus daar troost ik me maar mee en hoop ik de dagen door te komen zolang ik nog bloed of weefseltjes verlies. Helemaal blij ben ik met de echo die ze gewoon laten staan op dinsdag… Dus nog 5 dagen en NOG n echo. Hopelijk dan weer goed…

08-09-2017         Nog altijd slierten donker rood bruin slijm bij het plassen gehad. Pijn in onderbuik lijkt minder na afstoten slierten en later weer op te komen. Kan niets hebben op m’n buik. Een pop die erop gegooid wordt of ‘n duw… Steeds denk ik dan aan het hartje van de echo. Wauw! Zo bijzonder. Moest er echt ff van huilen. Par tranen maar want wilde niet dat m’n meisje het zien zou. Dit was voor het slapen. Vanmorgen had ik nog krampjes voornamelijk in m’n rug. Vannacht maar paar druppels bloed, meer niet. Benieuwd hoe de (werk)dag gaat.

Op zich het werk goed doorgekomen met baby’s dus wel afleiding al was het dubbel. Het leek of het hele bad rood kleurde voor m’n gevoel maar geen bloed verloren. Zelfs n uur geen klachten gehad. In de middag wel weer die slijmslierten en onrustig in buik en rug.

O ja en eetbuien sinds gisteravond en één grotere borst haha.

Wat ik nog wel even kwijt wil is dat bij de bloeding (minimaal bruin slijm) met 5.2 ik niets zocht erachter omdat ik alleen nek-rugpijn had maar nu hoorde ik gister dus dat miskraam pijn tussen je schouderbladen zit?!

Avond                  Op een gegeven moment voelde ik dat mijn buik en rugpijn even weg was maar nu ook later weer even terug. Vind het best spannend. Er zijn weer momenten dat ik zingend het huis door loop en vergeet dat ik zo in spanning zit/zat maar er zin ook momenten dat ik me realiseer dat het met hartje alsnog kan verkeerd gaan. Pff wachten duurt lang. Maar… Dinsdag komt steeds dichter en dan zal ik hopelijk weer een positief beeld krijgen en zo hopelijk meer en meer vertrouwen terugkrijgen in m’n lijf en de Kleine. Hij/zij is zo welkom. Nog twee lange dagen en dan is het week 7!

09-09-2017         Vanmorgen gewerkt. Voelde me kaal zonder maandverband en in m’n badpak (en shuit)… Gepoetst daarna zonder shuit aan, dus echt in m’n badpak en alles ging goed. Nu al 24 uur geen bloed en bijna geen weefsels. Verder vandaag alleen n vlaag van misselijkheid en n golf van vermoeidheid… Begin weer zelfvertrouwen te krijgen en zelfs rust. Ook gewoon 5 weken niet meer bij m’n mannetje geknuffeld. Op een of andere manier geen trek in gehad en hij blijkbaar ook niet dus wellicht komt dat ook langzaam terug nu. Kunnen we dan miss echt gaan genieten na de echo van dinsdag. Ik hoop het zo. De eerste week was m’n meisje en mannetje ziek en nu dus deze week…

10-09-2017         Wat een opluchting toen ik bij het opstaan nog altijd geen bloed zag. Wel onrustig geslapen en kort. Pas erg laat in bed en rond 5.15 klaar wakker met n raar gevoel in m’n buik… Gelukkig nog in slaap gevallen en op naar de mooie zonnige vrije zondag. Hogere hakken aan dan normaal omdat m’n dagelijkse schoenen nog in de poep hadden gestaan… Terug van n markt bezoek en weer bloed bij het afvegen. Sliertjes bij de urine… BAH NEE. Toch die middag weg geweest, beste afleiding en wat last van m’n rug. Zowel onder als iets hoger en m’n onderbuik maar allemaal minimaal. Verder al sinds gister alleen maar willen eten!! Vooral MOE en zorgen tussen m’n oren. Dus in de middag maar ff gaan liggen in de hoop er zo alles aan gedaan te hebben m’n lijf de nodige aandacht te geven. Opa onverwacht op de soep dus die zal ook gedacht hebben… op bed?? Mjah. Pijn werd ovulatiepijn en pijn in m’n rug tussen m’n schouders en laat ik nou net voor het eerst gehoord hebben dat dat n miskraam teken is. Maar ik denk steeds aan dat hartje… Het klopte!! Ik houd nu al van het vruchtje en wil zo graag dat het ons kindje wordt, is en blijft.