Tekst van 'zwanger en misselijk.nl' echt een toptekst al zeg ik het zelf.
Psychologische aspecten van zwangerschapsmisselijkheid
Zwangerschapsmisselijkheid heeft naast een grote lichamelijke impact ook een enorme psychische impact. Het kan het plezier in de zwangerschap compleet doen vergeten en je doen afvragen of je wel normaal bent. Het ‘probleem’ bij zwangerschapsmisselijkheid is dat de ergste klachten zich vaak openbaren in de periode dat mensen de zwangerschap nog even voor zich willen houden. Maar hierdoor kun je ook geen steun zoeken in je onmiddellijke omgeving als de zwangerschapsmisselijkheid erger wordt. Dan zou je immers moeten uitleggen dat je zwanger bent. Het gevolg hiervan is dat vrouwen in stilte lijden en hun ervaringen niet goed kunnen vergelijken met anderen, daardoor ontbreekt een kader om te bepalen of de misselijkheid die wordt ervaren nu ‘bij de zwangerschap hoort’ of dat er iets aan gedaan moet worden.
Bij zwangerschapsmisselijkheid die verder gaat dan wat onpasselijkheid in de ochtend ervaren vrouwen vaak alle negatieve emoties die er zijn. Kwaadheid omdat de zwangerschap niet verloopt zoals men had verwacht, omdat de roze wolk niet wordt gevonden, omdat je je normale leven niet meer kunt leiden of omdat de omgeving geen begrip kan opbrengen. Verdriet omdat men het gevoel heeft alleen te zijn met deze klachten. Angst omdat je je afvraagt of dit wel normaal is en of je baby hier niets aan over houdt. Of bij ernstigere misselijkheid angst omdat je je afvraagt of je hier zelf niet iets aan gaat overhouden. Verraad omdat je niet in staat lijkt te zijn om normaal zwanger te zijn.
Schuldgevoel
De grootste problemen ontstaan echter door schuldgevoel:
Al deze emoties kunnen leiden naar een gevoel van depressie, want, zoals Elizabeth Kaledin schrijft in The Morning Sickness Companion, het is moeilijk om je niet slecht te voelen als je je, hoewel tijdelijk, chronisch ziek voelt en de hele wereld vertelt je dat je de gelukkigste mens op aarde zou moeten zijn.
In vroeger tijden werd gedacht dat de gevoelens van depressie en het gebrek aan blijdschap over de zwangerschap leidde tot (ernstige) zwangerschapsmisselijkheid. Tegenwoordig weet men dat deze gevoelens juist een gevolg zijn van (ernstige) zwangerschapsmisselijkheid. Begrip van de omgeving, goede zorg en een luisterend oor kunnen helpen om met deze gevoelens om te gaan en ze kunnen door deze zaken zelfs een stuk minder worden.
Neem dus toch een paar mensen in vertrouwen en leg uit wat er aan de hand is en hoe het voelt, schroom niet om om hulp te vragen bij taken die nu te zwaar zijn of om op je werk uit te leggen waarom je minder productief bent. Dit werkt alleen meer begrip in de hand waardoor je je een stuk minder alleen voelt.
Bronnen:
Elizabeth Kaledin, The Morning Sickness Companion
reacties (0)