Goede tekst!

Tekst van 'zwanger en misselijk.nl' echt een toptekst al zeg ik het zelf.



Psychologische aspecten van zwangerschapsmisselijkheid


Zwangerschapsmisselijkheid heeft naast een grote lichamelijke impact ook een enorme psychische impact. Het kan het plezier in de zwangerschap compleet doen vergeten en je doen afvragen of je wel normaal bent. Het ‘probleem’ bij zwangerschapsmisselijkheid is dat de ergste klachten zich vaak openbaren in de periode dat mensen de zwangerschap nog even voor zich willen houden. Maar hierdoor kun je ook geen steun zoeken in je onmiddellijke omgeving als de zwangerschapsmisselijkheid erger wordt. Dan zou je immers moeten uitleggen dat je zwanger bent. Het gevolg hiervan is dat vrouwen in stilte lijden en hun ervaringen niet goed kunnen vergelijken met anderen, daardoor ontbreekt een kader om te bepalen of de misselijkheid die wordt ervaren nu ‘bij de zwangerschap hoort’ of dat er iets aan gedaan moet worden.


Bij zwangerschapsmisselijkheid die verder gaat dan wat onpasselijkheid in de ochtend ervaren vrouwen vaak alle negatieve emoties die er zijn. Kwaadheid omdat de zwangerschap niet verloopt zoals men had verwacht, omdat de roze wolk niet wordt gevonden, omdat je je normale leven niet meer kunt leiden of omdat de omgeving geen begrip kan opbrengen. Verdriet omdat men het gevoel heeft alleen te zijn met deze klachten. Angst omdat je je afvraagt of dit wel normaal is en of je baby hier niets aan over houdt. Of bij ernstigere misselijkheid angst omdat je je afvraagt of je hier zelf niet iets aan gaat overhouden. Verraad omdat je niet in staat lijkt te zijn om normaal zwanger te zijn.


Schuldgevoel
De grootste problemen ontstaan echter door schuldgevoel:



  • Omdat je niet ‘gezond’ kunt eten

  • Omdat je medicijnen neemt

  • Omdat je niet in staat bent goed voor je gezin te zorgen

  • Omdat je misschien niet een volledige werkdag kunt draaien

  • Omdat je je een grote zeur voelt als je over de misselijkheid klaagt, want dit is toch wat je wilde

  • Omdat je geen blije gevoelens over de zwangerschap kunt oproepen

  • Omdat je soms zelfs denkt dat je liever niet zwanger zou willen zijn

  • Omdat je het gevoel het een slappeling te zijn, want zo veel moeders zijn misselijk en die hoor je ook nooit

Al deze emoties kunnen leiden naar een gevoel van depressie, want, zoals Elizabeth Kaledin schrijft in The Morning Sickness Companion, het is moeilijk om je niet slecht te voelen als je je, hoewel tijdelijk, chronisch ziek voelt en de hele wereld vertelt je dat je de gelukkigste mens op aarde zou moeten zijn.


In vroeger tijden werd gedacht dat de gevoelens van depressie en het gebrek aan blijdschap over de zwangerschap leidde tot (ernstige) zwangerschapsmisselijkheid. Tegenwoordig weet men dat deze gevoelens juist een gevolg zijn van (ernstige) zwangerschapsmisselijkheid. Begrip van de omgeving, goede zorg en een luisterend oor kunnen helpen om met deze gevoelens om te gaan en ze kunnen door deze zaken zelfs een stuk minder worden.


Neem dus toch een paar mensen in vertrouwen en leg uit wat er aan de hand is en hoe het voelt, schroom niet om om hulp te vragen bij taken die nu te zwaar zijn of om op je werk uit te leggen waarom je minder productief bent. Dit werkt alleen meer begrip in de hand waardoor je je een stuk minder alleen voelt.


Bronnen:
Elizabeth Kaledin, The Morning Sickness Companion

205 x gelezen, 0

reacties (0)


  • TemperanceB

    Wat goed dat bb er dan is, zodat we toch even lekker met anderen erover kunnen klagen ^^
    Ik vind het wel lastig om me stil te houden, om redenen die in het verhaaltje staan vermeld. Toch willen we nog even wachten. Niet zozeer omdat we zeker willen weten dat het goed zit (als het mis gaat vertellen we het toch wel), maar om het gewoon nog even ons geheimpje te laten zijn. Alhoewel de twijfel regelmatig toeslaat of dat nu wel de juiste keuze is. Ik ben zo blij, wil het aan de hele wereld vertellen. Misschien dat we bij een volgend kindje (tjonge denk ik daar nu al over na?) het wel sneller vertellen.
    Ach onze ouders en een vriendenkoppel weten het en over twee weekjes vertellen we het broers en zussen. Als de echo gewoon goed is, mag de rest van de wereld het wat mij betreft daarna ook weten, zij het niet dat ik het erg leuk vind om het op de eerste verjaardag van zoonlief te vertellen.

  • gingerblond

    Mooi hoor! Leuk dat je dat even geplaatst hebt voor alle zieke zwangeren onder ons. Top! Het 'je stil moeten houden tot 12 weken' is ook echt een cultureel verschijnselen. In brazilie bijvoorbeeld (of ander land..weet niet meer zeker) is het de normaalste zaak dat je zodra je zwanger bent het openbaar maakt, iedereen mag het dan weten!! .
    In mijn omgeving is iemand zwanger waarvan de ouders ontzettend stom (naar mijn mening doen). Zelfs nu ze richting de 7e maand loopt zijn ze nog bescheiden 'omdat er nog van alles mis kan gaan'. Zo jammer voor hun dochter!
    Nederland is individualistisch en dat zie je ook hierin helaas. Doe wat goed voelt, mócht het anders lopen dan heb je ook een boel steun...
    Sterkte en veel succes en weet dat iedereen hier op BB altijd een luisterend oor zal bieden...

  • sabine**

    Dit is heel herkenbaar! vootal het niet genieten....ik moet nu vsn mezelf 5 minuten voor hrt slapen gaan bewust genieten