Even mijn ei kwijt

Vorige week had ik telefonisch intake van de kraamzorg. En hoewel ze gewoon vriendelijk aan de lijn was, was er een moment dat ik dacht, dat kan je echt niet zeggen.
Ze ging mijn andere kinderen in het systeem invoeren, dus ik vertelde ook over onze overleden dochter. Die zou ze dan ook erbij zetten. Ze is dan weliswaar rond de 16 weken overleden, maar ze hoort zeker wel bij het gezin.
Maar toen kwam het... De mevrouw aan de telefoon zei; maar goed dat het zo vroeg in de zwangerschap is gebeurd en niet later....
Ik had zoiets van, pardon?! Alsof het überhaupt goed is dat je kind komt te overlijden tijdens de zwangerschap, maakt niet uit met hoeveel weken... Ik was dan ook sprakeloos en kan mij niet herinneren wat ik hierop geantwoord heb.

Ik begrijp heel goed dat ze het vast niet zo hard bedoelde en misschien wel meelevend wou zijn, maar bij dit soort opmerkingen, en vooral van een kraamzorg instelling, gaan mijn haren overeind staan. Ze had ook kunnen zeggen, wat erg voor jullie dat dat gebeurd is, of wat anders.
Maar goed, ik wil mij er verder ook niet druk over maken, vandaar dat ik het nu van mij afschrijf, en dan gewoon weer verder ga met genieten van de laatste weken.
Moest dit toch even kwijt ☺️

1083 x gelezen, 3

reacties (4)


  • 3Blessings

    Het is een hele rationele gedachtengang van deze dame. Niet bepaald tactisch natuurlijk. Ik snap wel wat ze bedoelde, want zo voelde het precies voor mij (toen mijn man het uitsprak moest ik ook wel even slikken) nadat ik mijn miskraam had gehad. Maar goed, bevallen met 16 weken is wel even anders. Zulke dingen liggen erg gevoelig en zijn heel pijnlijk en dat een ander het op een rationele en juist niet op een empathische wijze benadert is niet fijn.

    Ik denk dat het niet slecht bedoeld is, maar gewoon erg ongelukkig geformuleerd.

  • zon2018

    Je hebt helemaal gelijk, als mensen even niet weten wat ze moeten zeggen dan moeten ze gewoon stil zijn. Ik wist ook niet hoe ik mn buurvrouw moest omgaan toen haar kleinkind was verdronken. Ik hield mn mond en zei alleen gecondoleerd.... Ik was gewoon stil de hele tijd, ik wist niet wat ik moest zeggen (dit zijn moeilijke momenten in het leven, omgaan met verlies doet iedereen ook anders)

  • Charliecharlie

    Naja, misschien flapte ze het eruit. Niet slim natuurlijk, maar je kan je woorden natuurlijk niet meer terughalen. Ze meende het vast niet, zeker als ze het met je eens was dat het belangrijk was om deze baby ook bij je kinderen te zetten. Snap dat je het even wilde delen.