Even een stap terug

3 uur snachts en ik zit hier wakker ... mijn dochter slaapt, mijn man slaapt maar ik niet....

De heftigheid op het forum gisteren heeft mij toch harder geraakt dan ik in eerste instantie dacht. Ik lig er nu gewoon wakker van. Ik heb het gevoel gehad tegen de muur te zijn gedrukt en dat voelt niet fijn!

Sinds de onenigheid van een heel tijd terug voel ik mij in tweeen verscheurd. Mischien heb ik een verkeerde keuze gemaakt... maar dat ik het gevoel heb daar 100 maal sorry voor te zeggen zo zit ik eigenlijk helemaal niet in elkaar. Voor mijn gevoel kan ik mijzelf niet meer zijn hier. Ik let op mijn woorden, vraag mij constant af of ik wel neer kan zetten wat ik net schrijf ( dat doe ik op dit moment nog steeds over wat ik hier schrijf ) gewoon angstig wat voor reacties het oproept bij mensen. De tijd van hier gezellig klesse bessen over alles maar dan ook alles is voor mijn gevoel al heel lang voorbij maar voor mij nu eigenlijk definitief.

Voor nu stop ik dus ook met het meedoen op het forum. Ik heb er altijd veel plezier aan beleefd maar eigenlijk is die plezier steeds meer aan het vervagen. Ik wijs geen vingers, ik geef hiervan niemand een schuld, het is mijn gevoel en mischien wek ik hem zelf op maar het is wel een gevoel die ik niet meer wil.

Ik ga in alle rust mijn blogs met reacties in een album schrijven als herrinering aan een tijd waar ik hier altijd kon zijn met al mijn gevoelens en enorm veel liefde terug voelde. Liefde en steun waar ik jullie elke dag van mijn leven enorm dankbaar voor zal zijn. Of ik daarna mijn profiel verwijder weet ik niet... of ik terug kom op het forum weet ik niet.... maar wat ik wel weet is dat ik nu wil slapen en mij gewoon niet meer, zo wil voelen.

Liefs Freya