Nou vandaag voor het eerst nadat wij weten van haar galgangatresie bij het consultatiebureau geweest.... en ik heb ze daar is even flink aangepakt!!!!
Wij hadden Kayla van te voren uitgekleed zoals dat altijd moet en hebben op ons beurt gewacht. Eenmaal binnen hebben wij Kayla neergelegd met haar prachtige litteken ( wij noemen het haar ritssluiting ;) en zeiden verder niets. De dame van het cb vroeg hoe ze daar aan kwam.... waarop ik zei: tja vertel mij eerst maar is waarom zij zo geel is!!! De vrouw keek me vragend aan... dus ik zeg oh ja shit dat kun je niet nee want volgens JOU is er niets aan de hand, volgens JOU gaat het vanzelf wel een keertje over!!! Nou dame het gaat niet vanzelf over.. neeeeee zij heeft geen galbuis!!! Zij heeft een zware operatie ondergaan aan haar lever die waarschijnlijk al te beschadigd is door al het gal omdat je er eigenlijk tussen de 30 en 60 dagen bij moet zijn!!! Normaal gesproken worden ouders doorverwezen met een geel kind maar neeeee volgens JOU was er niets aan de hand, volgens JOU ging het vanzelf over... nou bij deze dat is dus niet het geval, mijn dochter heeft doordat wij er te laat bij waren waarschijnlijk dit jaar nog een nieuwe lever nodig!!!!! ( dit zei ik trouwens niet dit schreeuwde ik!!! )
Zij wist niet wat zij zeggen moest.... oh oh excuses wacht ik ga even teruglezen wat wij hebben besproken bla bla bla.... ik had het idee dat de ernst niet goed tot haar doordrong wat mij nog kwader maakte. Ze zei natuurlijk dat het heel erg was, en het was stom van haar dat zij nooit naar de kleur van haar ontlasting heeft gevraagd tja tja sorry excuses is alles wat je hoort natuurlijk!
Ik wist niet goed wat ik had verwacht. Natuurlijk dit is gebeurd en niets wat zij nu zegt of wat ik nu doe kan het nog veranderen.... mijn doel was haar heel duidelijk te maken dat zij dit soort fouten nooit meer mag maken. Ik wilde daar weggaan met het gerustte gevoel dat een andere moeder dit nooit hoeft mee te maken. Dat de volgende wel bij tijds wordt doorgestuurd en een grotere kans heeft om ouder te worden met zijn/haar eigen lever. Maar met de reactie van de dame van het cb had ik hier nog geen gerust gevoel over.
Ik heb haar gezegd mijn dochter haar inentingen te geven en verder niets. Kayla is onder controle in het AMC dus verdere dingen worden daar bekeken ik moet alleen nog bij haar zijn voor de inentingen. Dit is zij toen maar gauw gaan doen.
Eenmaal geprikt begon zij er zelf weer over. Waarop zij nogmaals haar excuses aanbood en vervolgens ook nog eens zegt dat zij normaal gesproken nooit zo lang met een consult bezig is maar dat dit dan wel een uitzondering is!!! WAT ZEG JE ME NOU WAT HEEFT DAT ER IN HEMELSNAAM MEE TE MAKEN
Maar toen dacht ik mooi dat betekent dat er meerdere ouders met hun kindje buiten zitten te wachten op een consult van haar.... Dussssssssss werd ik nogmaals woest, huilend en histirisch!!!! Ik heb alles nogmaals er uitgegooid en hard genoeg dat de wachtende ouders mij HEEL goed konden verstaan!!! En toen had ik haar. De tranen sprongen in haar ogen ze kon mij en Kayla niet aankijken YES dacht ik nu begrijp je de ernst, nu realiseer je wat een fout je hebt gemaakt, nu weet ik zeker dat je deze fout nooit meer zal maken.
Ik pakte mijn dochter en ben weggelopen de wachtkamer in. Daar zaten 5 kindjes met hun ouders te wachten.... de ogen van de moeders hoe zij mij aankeken. Zij waren zo geschrokken en 2 kwamen naar mij toe en vroegen of het met mij ging en zeiden alles te hebben gehoord en dat ik het heel goed had gedaan.
Het is niet leuk om zo uit te moeten vallen tegen mensen maar soms is het nodig. Voor mijn kindje maakt het niet meer uit maar ik hoop wel dat het voor ouders die in de toekomst daar komen waarvan hun kindje ook iets mankeert dat daar nu wel alert op wordt gelet en bijtijds aan de bel wordt getrokken... dat was mijn doel vandaag en ik hoop zo het te hebben bereikt. Dit mag nooit meer gebeuren, zowel voor de ouders als voor de kindjes.
Liefs MAureen.
reacties (0)