Toen we vorig jaar de allereerste echo kregen, was het eerste wat de verloskundige zei: "Met de deur in huis: het zijn er twéé!".
Manlief moest, in shock, eerst even zitten, en mijn mond viel open van verbazing. Een twééling!
Toen dat vorig jaar toch niet zo mocht blijken te blijven heb ik wel steeds gezegd: ach, de volgende keer maken we gewoon wéér een tweeling. Maar eerlijk is eerlijk, ik ben blij dat het er dit keer maar 1 is. Heb m'n handen al vol aan die ene, en nummer twee is méér dan welkom, maar het gaat zeker wel druk worden!
Mijn man kon het ook niet laten dit keer aan de gynaecologe te vragen: "Weet je zéker dat het er geen twee zijn?" waarna ze grondig gezocht heeft, en echt, het is er één.
Of ze er dan wel voor kon zorgen dat het dit keer een meisje is, anders zou deze toch de allereerste intrauteriene transgender-operatie ondergaan. Ha!
Eerlijk? Van mij mag er nog een jongetje komen. Veel leuker voor Jort. Denk ik.
Hoewel een meisje wel mooi is voor het evenwicht, iets minder drukte in huis, maar ongetwijfeld een veel lastigere puber. Zeker als ze op mij gaat lijken...
Hoe dan ook, hier de allereerste foto van Jort's brusje:
reacties (0)