Vis & Olijven (fotoblog)

Rapley werkt. Echt!!

Ik weet nog dat ik maanden terug Het Boek las (van Stefan Kleintjes), las over kinderen die met 9 maanden ansjovis en olijven zouden eten, en dacht "ja vast". Nogal cynisch. Verder wel razendenthousiast werd, want het klonk me vooral erg logisch in de oren om een kind zelf te laten kiezen wat het wil eten.

Manlief ging zonder aarzeling met me mee in mijn gedachten, immers 'ik zit erop', dat hele baby-gedoe, dus ik zal het wel weten.
Oma aarzelde nog wel in het begin, vond vooral het risico van verslikken behoorlijk eng, maar onlangs biechtte ze ons op dat ze het toch wel echt fantastisch vindt. Vooral goed voor de fijne motoriek. Enzo.

Anyhoe, ik dwaal af.

Vorige week hadden we haring in huis. Manlief dacht dat Jort wel een stukje zou lusten. Ik was nog een beetje sceptisch, maar keek gedwee toe - hoe het jongetje dat zoute stuk haring zonder pardon wegwerkte. Ik was perplex! En nam me voor een lekkere bak olijven in huis te halen. Nu zouden we weten of het dan écht waar was, dat ze zo jong die sterk smakende goedjes al zouden lusten.
Oké, Jort is dan al wel 10 maanden (dus iets ouder dan de voorspelde 9 maanden in het boek), maar we hebben hem niet voor niets omgedoopt tot 'vreetschuur', want het lijkt er ernstig op dat deze kleine jongen toch echt bijna alles lust. En graag eet ook nog.
In het weekend kreeg Jort als halve vuurdoop nog een stukje gerookte zalm van oma, en ook dat was zo verdwenen.
Oh en we eten regelmatig vis-curry (a la kip-kerry, maar dan met een witvisje), en dat gaat ook zonder pardon in het mondje.
Dus tot zover het hoofdstuk vis.

Maandag zaten dan mijn olijven bij de boodschappen, van die mooie grote groene van de deli-afdeling.
En zie hier het resultaat:



Eerste olijf in de mond...



Nee, toch niet helemaal lekker...



Stug volhouden...!



Mam, er zit iets ronds in mijn mond!!



Hee, toch best een tof smaakje!



Dacht ik nou echt dat het vies was?



Fwawf zef je, ofijfen fies??! Fnee hoof!!



Alles op!



Knappe vent hoor!!