Zesde ziekte

Als vervolg op mijn klaagblog van vorige week:
Jort is alweer aan het opknappen, maar is zéker nog niet de oude.
Vandaag ben ik dan ook maar even met hem naar het open spreekuur geweest bij het CB (in tegenstelling tot de vele rottige verhalen hier over het CB heb ik eigenlijk alleen maar goede ervaringen met de mensen hier; ze spelden me niks op de mouw, denken gewoon mee, en mijn vaste verpleegkundige is ook lactatiekundige en daar zit ik helemaal mee op 1 lijn, dus gewoon goed!).
De verpleegkundige wist binnen een minuut al te bevestigen dat Jort de 6e ziekte moet hebben gehad, en toen de arts nog even kwam kijken werd dat dubbel bevestigd.
Zijn koorts is namelijk na 3 dagen weer vanzelf gezakt (andere naam van de ziekte zou 'de 3-dagen-koorts' moeten zijn), en een dag daarna kreeg hij ineens rode vlekjes op zijn hoofd en kruin, en welgeteld 3 vlekjes op zijn schouders. Niet enorm veel dus, en al helemaal geen schoolvoorbeeld, maar volgens het CB absoluut de 6e ziekte. Echt zo'n typische, onschuldige kinderziekte.

Waar ik alleen niet zo blij mee ben is dat ze ook wisten te vertellen dat het wel tot 2 weken kan duren voor een kindje weer helemaal is opgeknapt. Gelukkig zit daarvan de eerste week er alweer op, dat wel, maar ik baal er wel van. 't Is zo ontzettend niet leuk om je kindje zo zielig bij je te hebben! Afgezien van de ernstig gebroken nachten - daar heb ik me allang bij neergelegd dat dat zo af en toe voorkomt - is het gewoon eindeloos zielig om zo'n verdrietig mannetje bij je te hebben.

Sinds vandaag kan hij gelukkig wel weer lachen en lief spelen, nog niet heel lang, maar er zit weer leven in. Het liefst hangt hij nog steeds de hele dag op mijn arm. En slapen he... Zeker 5 uur op een dag. Niks voor Jort, die is van de hazeslaapjes; meestal kan hij na 30-45 minuten slaap makkelijk weer een paar uur door. Nu slaapt hij minstens anderhalf uur aan één stuk.
Ook liet hij bij het CB zien dat hij echt, echt niet ziek was, echt niet, door gewoon lekker zijn charmes te botvieren op de dames en zijn trukendoos open te trekken op het aankleedkussen. Lekker opdrukken, kraaien en lachen naar iedereen. En ik maar beweren dat hij echt zó zielig is thuis... alsof ze dat nu nog geloven!

Afijn, morgen gaat hij weer naar de creche, da's ook weer een week geleden voor het laatst geweest. Ben benieuwd hoe het daar gaat. Meestal slaapt hij daar wat minder omdat het daar veel te leuk is, teveel te doen, teveel om te spelen, dus wie weet leeft hij ook daar wel weer op!
Van mij mag het wel weer, want ik begin dat immer vrolijke mannetje toch écht te missen nu!