Laatste keer een naald mijn buik in

Heb nu m'n strippenkaart wel vol, vind ik. In 4 weken tijd 3x een naald in mijn buik gehad, nu is het mooi geweest.
Van alle behandelingen is overigens de vruchtwaterpunctie wel de minst erge. Had ik me ook wel enigszins op ingesteld; als in, zo traumatisch als de laatste keer kan het nooit meer worden, dus dat was dan ook echt een meevaller. De naald voelde ik dit keer nauwelijks, het was ook zo gebeurd.
20 ml nemen ze af, wel heel veel, vond ik! De arts verzekerde dat dat vanavond allemaal weer terug zit, dat het zo'n 10% is van wat er aan vocht zit, dus het zal wel goed zijn, maar ik schrok wel van de hoeveelheid.
En ook: van alle artsen die we nu gezien hebben was dit de minst duidelijke. Hij leek haast te hebben; geen voorgesprek (hadden we ook niet echt nodig geloof ik, ik wist precies wat er ging gebeuren en waar we aan toe zijn), klaarliggen, plannen, naald erin, aanzuigen, klaar. Geen nababbel.
Nouja, is ook wel prima ook, ik leef nog steeds op autopiloot, dus best.

Wat nog wel weer even heel mooi was, natuurlijk, was een druk bezig kindje zien, hij was echt lekker aan het trappelen en zwemmen voordat er wat ging gebeuren. Er kwam zelfs even een handje mooi in beeld, ZO gaaf om te zien, al die vingerkootjes, helemaal af!
Daar zullen we het dan voorlopig ook mee moeten doen, want, deo volente, de volgende echo is pas weer met 20 weken. 13 mei staat die gepland.
Donderdag eerst een telefoontje met het verlossende antwoord of mijn intuitie nu eindelijk een keer helpt; ik heb namelijk alle vertrouwen dat het in orde is. Want het zou toch werkelijk te bizar voor woorden zijn als je een 2-eiige tweeling hebt en allebei een chromosomale afwijking... nee daar geloof ik echt niet in!
Moet donderdag wel werken en, hoewel ik door mijn werk niet altijd kan opnemen, die telefoon houd ik in mijn zicht en als 'ie gaat zal ik opnemen ook, wat ik ook aan het doen ben.

Ben er helemaal klaar mee, weet je dat...