Rationeel...?

Jeetje. Als ik nu lees hoe ik vanmiddag mijn vorige blog heb geschreven denk ik ook wat mijn man dacht: hoe kan ik ZO rationeel geweest zijn...
Ja, ik zie mezelf graag als sterke vrouw, en ik kan ook een hoop hebben, maar ik blijk toch ook mens want ook ik breek.
Vanavond kwam manlief thuis, hij zou eigenlijk buiten de deur gaan eten en ik dacht, moet kunnen, maar toen kwamen toch de waterlanders.
Zo moeilijk, want het is voor mezelf heel, ja, rationeel makkelijk om me groot te houden want dat kost een stuk minder energie dan verdrietig zijn, en ik snap voor hem ook dat dit zijn manier is van ermee omgaan. Hij praat graag met vrienden, zoekt afleiding. Ik trek me terug in mijn schulp, ga lekker aan het werk of er niets aan de hand is en hou me te allen tijde voor dat dit het verstandigste is om te doen.
Maar wat was ik blij toen hij zei dat hij thuis zou blijven...

Weetje, ik heb zo'n vermoeden dat dit jojogedrag nog veel vaker gaat komen de komende weken, zeker als we straks in onzekerheid zitten nadat we de ingreep hebben gehad, want ik ken mezelf: kranig zijn, life goes on, continu verdriet schiet je niks mee op - maar ook verdriet moet een plekje hebben.
En dat zal straks bij de geboorte van ons kleintje ook wel zo zijn, want dat is voor ons toch, voor altijd, een tweeling...

478 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Dory

    Meid doe inderdaad wat je hart je ingeeft. Doe waarvan je op dat moment voelt dat je er behoefte aan hebt. of dat nu huilen of lachen is, stil zijn of praten is, doorgaan of even stilstaan is. Er zijn geen foute dingen om te doen.

    En als je niet zo'n prater bent kan je ook altijd nog een mooi schriftje kopen en daar dingen in opschrijven. Gevoelens, dingen waar je over nadenkt, dingen die je overkomen. Er gebeurt nu zoveel in jullie leven. Wees niet te hard voor jezelf.

    Je bent een mens, je bent een vrouw en je bent een aanstaande mamma. Nou als dat op zich al geen reden is om af en toe als een jojo op en neer te gaan dan weet ik het niet ;-)
    Laat staan met wat er nu allemaal gaande is.

    Sterkte !!

    Dory

  • drebel

    Hey, ik vind je een sterke moedige vrouw. Rationeel oke, maar laat inderdaad ook je tranen maar gaan... daardoor ben je geen minder sterke vrouw maar een vrouw met reeele gevoelens! Ik denk als ik je blogs zo lees dat je een balans hebt tussen de werkelijkheid en je verdriet. Het is allemaal ook heel dubbel, geef het de tijd en ruimte, wens je hierbij heel veel sterkte, kracht en wijsheid toe! Liefs Laura

  • irmanna

    Je hebt het recht te reageren zoals jij wilt en zoals jij de dingen voelt! Jij ondergaat deze moeilijke tijd wie zijn wij om dat te veroordelen? Veel sterkte lieve mama in spé!!
    xx Irma

  • Tantesjaan

    weet je, soms is rationaliteit op dát moment de enige manier om er mee om te gaan. dat betekent eigenlijk nooit dat de persoon een harteloos iemand is... emoties komen later, als het steeds meer en heftiger tot je doordringt... er is nog een lange weg voor de boeg en die is waarschijnlijk niet afgesloten bij de vroege geboorte van dit kindje. laat het maar allemaal op je af komen. ga jullie eigen weg... neem alle bochten...