Geen ziekenhuis meer!

Vorige week waren we met Ruby op controle bij de kinderarts. We kregen de uitslag van de echo van haar heupjes (geen spreidbroekje, hoera!) en verder was de arts zo te spreken over Ruby, dat ze eigenlijk vond dat ze niet meer terug hoefde te komen voor een controle! Joepie! Dus daar zijn we nu helemaal van af! Lekker voorlopig even geen ziekenhuis voor ons.

Twee weken terug waren er spiegelgesprekken georganiseerd in het ziekenhuis, voor een aantal ouders die op de kraamafdeling of neonatalogie hadden gelegen (in het geval van de neo hun kind dus). Ik had op beide afdelingen zat ervaring, dus ik werd er ook voor uitgenodigd. Tijdens het gesprek mochten we aangeven wat we verbeterpunten vonden en wat we wel goed vonden. Zelf vond ik het vooral heel gezellig om iedereen weer te zien waar ik zo lang mee op een kamer heb gelegen, haha. Ik merkte dat heel veel vrouwen er heen waren gekomen om alleen maar negatieve dingen te vertellen en kritiek te leveren. Zelf heb ik een overwegend positieve tijd gehad in het ziekenhuis, met hier en daar een paar kutmomentjes, maar fouten maken is menselijk. Ik heb dus vooral gezegd wat ik allemaal wél fijn vond. Alleen maar negatieve feedback, daar kun je ook niks mee!

Verder is Ruby, voor zover het mogelijk was, nog slechter gaan slapen. Of nou, het in-slaap-vallen is het voornaamste probleem. Niets helpt meer: wiegen, aan de borst, in bed (dat is nog wel de ergste optie), zachtjes zingen... Pfff... Ik zie er nu iedere keer tegenop om dr weer in slaap te brengen. En aangezien ze nog best vaak moe is (nog steeds na ca. 1,5 uur wakker wil ze weer slapen) is dat een groot gedeelte van de dag. Ohh.. Wat kijk ik uit naar de tijd dat ze zelf in slaap durft te vallen.. Dat ze genoeg vertrouwen heeft in de wereld dat ze dat durft. Tegenwoordig doet ze het ook tijdens het wandelen in de kinderwagen wel, maar om nou tig keer per dag te gaan wandelen.. Ik heb ook nog andere dingen te doen, haha.

En! Ik heb een nieuwe baan! Ik ben aangenomen als invalleerkracht bij een scholengemeenschap. Met veel scholen, veel leerkrachten die lekker ziek kunnen worden en waar ik dan kan gaan werken. Hopelijk komt er een beetje ruimte voor een vaste aanstelling, maar zoals het er nu voor staat is er geen geen werk. Van de honderden invallers heeft er bijvoorbeeld slechts 1 een 'echte' baan gekregen het afgelopen jaar. Om te huilen... Maar ja, wel lekker weg bij de Albert Heijn. Leuk als bijbaan geweest, maar nu moet het serieuze leven beginnen (als was mijn baan bij Albert Heijn vrij serieus als leidinggevende en verdiende ik meer als dat ik als juf ga verdienen, maar dat terzijde).

Tot snel weer!