En verder...

De tijd vliegt voorbij! Ruby was zondag alweer 7 weken oud... Gisterochtend ben ik naar het inloopspreekuur op het CB geweest om even te wegen en ze weegt al 3 kilo (!). Ze haalt echt een hele hoop in nu. Qua voedingen zijn we ook wat gezakt. Eerst kwam ze zo'n 12-14 keer per 24 uur, nu zitten we op 9-10 keer en vannacht is ze zelfs pas na 3,5 uur wakker geworden voor dr voeding! Het gaat dus de goede kant op, voor ik het weet kan ik weer doorslapen (of niet... Haha).


Wel ben ik nog niet helemaal zeker van alles. Zoals borstvoeding, het gaat super, maar ik kan er soms zo onzeker van worden dat ze de ene keer een half uur drinkt en dan weer 5 minuten... Toch komt het iedere keer weer goed en zeker als ik zie dat ze zo hard groeit, weet ik dat ik me eigenlijk helemaal geen zorgen hoef te maken. Ze past maat 44 ook al niet meer, zit nu echt in maat 50. Maat 0 luiers is ook geweest, 1 zit nu als gegoten!


Vrijdag moeten we weer naar het ziekenhuis, op controle en straks moeten we daar nog bloed voor prikken (dan kijken ze of alle waardes nog goed zijn). Hopelijk is het dan even klaar met ziekenhuis bezoeken, maar dat horen we vrijdag pas.


Met slapen gaat het ook (iets) beter. Soms ligt ze nu te slapen in haar eigen wiegje (zoals nu), maar vaak moet ik haar 's nachts (na een voeding) toch bij me in bed nemen, omdat ze anders zeker niet meer gaat slapen. Echt vreemd, dan ligt ze te huilen in dat wiegje, leg ik haar naast me neer, valt ze direct in slaap!


Ik heb nog 9 weken verlof, maar voorlopig moet ik er nog niet aan denken om weer aan het werk te gaan. En dan niet eens zo zeer om het werk, maar vooral omdat ik Ruby nog helemaal niet achter wil laten bij mijn schoonmoeder. Wel vreemd, want ik ben wel al een uurtje weggeweest toen mijn moeder oppaste, dat vond ik dan weer wel veilig voelen. Aanstaande vrijdag ga ik 's avonds naar een voorstelling en laat ik Ruby bij Jochem achter. Melk zat in de vriezer natuurlijk, maar het zou ook kunnen dat het tussen 2 voedingen door is.


Ik hoor dat ze nu wakker wordt, dus het is weer etenstijd! Nog even een fotootje om te laten zien hoe groot ze al is!!

425 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • ZijnMoedertje

    het is de geborgenheid die ze voelt waardoor ze bij jou wel slaapt, had mijn zoon destijds ook.de warmte, jouw ademhaling alles op rij. wat een mooi popje is ze!

  • josah

    Lieve foto! Raar he, dat ze bij jou wel slapen en in hun eigen bed niet? Volgens mij vinden ze het gewoon heel lekker veilig dicht bij mama. Die onzekerheid is niet nodig, Ruby groeit als kool! Maar ik herken hem wel van mezelf hoor, zeker bij Jonah had ik die ook best wel (en je weet wat voor een reuzenbaby hij was, haha) Werken went wel weer hoor. Daar moet je nu gewoon nog even niet aan denken, wie weet ben je het thuis zitten tegen die tijd ook wel wat meer zat en vind je het wel weer eens fijn om er uit te zijn. Ben je wel overtuigd van je schoonmoeders oppaskwaliteiten? Anders wordt het misschien wel vervelend en blijf je er tegen op zien.

  • sann23

    wauw kvint zo´n mooi meisje en wat is ze idd al gegroeid zeg! en dat van de borstvoeding klopt de ene keer kan het heel anders gaan als de andere keer! ik heb zo´n borstvoedingsdeskundige gesproken. Vond ik echt fijn al die tips die ze gaf enzo! lijk me ook spannend hoor straks aan t werk, maar nog ff niet aan denken! geniet ervan en suc6!

  • Annee

    Wat een scheetje! Fijn dat t zo goed gaat :)

  • mam van 3 schatten

    Wat een schatje! Fijn dat jullie het zo goed doen !

  • mama van kindjes Br.

    Maar zie eens wat een lieverdtje

  • ons5ewonder

  • katie190383

    Ah, leuke foto!!!

  • irisiris

    oh wat een mooi meisje! En fijn dat eht zo goed gaat met alles! Ze is er echt goed doogekomen he! Je ongerustheid begrijp ik, eerlijk gezegd, ik vrees dat eht eigen is aan moeder-zijn.... Onze zus slaapt trouwens ook nog vaak gewoon in bed bij ons, op één van ons dan, die slaapt in halfzit - wanneer ze krampjes heeft wil ze namelijk ook niet in haar bedje slapen, en bij ons slapen is dan de enige manier om dan toch aan een beetje rust te komen.