Inroomen!!

Zoals jullie aan de titel al kunnen zien, ben ik aan het inroomen. Dat is niets meer dan in het ziekenhuis 'wonen' bij je kind. Ik slaap hier dus ook, beetje zielig voor Jochem... Ben ik na 4 weken ziekenhuis weer thuis, ga ik vrijwillig weer het ziekenhuis in! Maar het is voor een goed doel: lekker bij Ruby zijn, haar voedingen verzorgen, knuffelen, kusjes geven, eigenlijk alles wat je thuis ook doet!!

Ruby is sinds zaterdag uit de couveuse, vandaar dat ik nu 'mocht' inroomen. Ze ligt nu in een wiegje en woog vanochtend 1880 gram. Ja, dat is nog maar 120 gram verwijderd van de 2 kilo (een minimum voor ze het ziekenhuis mag verlaten)! Ik mocht zondag hier komen en ik blijf tot ze mee naar huis mag. Ze moet ook nog al haar voedingen zelf eten, maar dit gaat echt super. Gisteren en vandaag een enorme inhaalslag gemaakt wat betreft borstvoeding. Gisteren was ik reuzetrots met twee keer 25 cc, vandaag nog trotser met 1 keer 25 cc, 2 keer 30 cc, 1 keer 35 cc en 1 keer 45 cc en dat terwijl ze eigenlijk maar 40 cc per keer 'mag'! Wat ze niet voldoende drinkt uit mijn borst, geef ik in een flesje (met afgekolfde moedermelk). Ook begint ze zich nu te melden als ze honger heeft, heel fijn. Hierdoor mag ik van de verpleegkundigen vaker aanleggen. omdat ze zelf aangeeft te willen drinken. Het klinkt misschien te walgelijk voor woorden, maar ik word helemaal warm van binnen als Ruby aan mijn borst ligt te drinken. Het is echt een van de mooiste dingen die ik heb meegemaakt.

Ik heb al veel goedbedoelde, maar vreemde adviezen gekregen met betrekking tot borstvoeding. Zo vertelde een verpleegkundige dat ik rustig om 9 uur 's avonds voor het laatst kon kolven, dan lekker slapen en pas weer kolven nadat ik uit mezelf wakker werd (ook al was dat twaalf uur later), een ander zei dat ik maar 1 stuk fruit per dag mocht omdat Ruby anders aan de schijterij zou gaan (borstvoeding werkt toch sowieso laxerend?), een ander zei dat ik tijdens het borstvoeden moest laten zien dat ik de baas was (ze was vrij ruw en hardhandig en zowel Ruby als ik waren enigszins verbouwereerd na haar 'hulp'), weer een ander zei dat mijn tepels te groot waren voor Ruby en dat ik met tepelhoedje moest voeden (ja, ammehoela, je moet er eens zien drinken! Ze had met 1500 gram gewoon de kracht nog niet!) en nog meer vreemde dingen die ik zo 1,2,3 niet meer weet.

GELUKKIG weet ik wel beter. En bij twijfel vraag ik iedere keer een consult aan met de lactatiekundige. Zo heb ik een vrij grote productie op weten te zetten, maar moet ik hem nu 'verlagen' naar Ruby's niveau, zodat ik langzaamaan het kolven af kan bouwen en steeds meer kan voeden. De verpleegkundige zei dat ik 'gewoon' niet meer moest kolven als Ruby 25 cc bij me dronk. Dit zag ik niet zitten, aangezien ik soms wel 240 cc kolf in 1 beurt (dan zou ik binnen de kortste keren ontploffen). De lactatiekundige legde uit hoeveel een 'normaal' kindje drinkt en dat ik toe moet naar ongeveer 750 cc per dag. Dus rond de 100 cc per kolfbeurt. Eerst laat ik Ruby dan drinken en de rest kolf ik na tot ik aan 100 cc zit. De eerste dagen kan ik voor het slapen nog even mijn borsten helemaal legen, wel zo fijn, want ik zit nu met enorme joekels van heb ik jou daar. Het valt mij nog mee dat ze niet uit elkaar spatten!

Maar goed, van de acht voedingen heeft Ruby er vandaag 6 zelf gedronken. Terwijl eigenlijk in haar beleid nog om en om sonde/fles of borst stond, maar ze meldde zichzelf iedere keer dus doet het al beter dan de verpleging verwacht had. Ik denk dat ze het hier ook zat is en lekker mee naar huis wil. Lekker naar papa en lekker geen strak ritme meer aanhouden maar lekker drinken wanneer je wilt en knuffelen zoveel je wilt en de hele dag alleen maar papa en mama. Hmmmm ik kijk er erg naar uit, zeker nu het zo dichtbij komt. Dan gaan we pas ECHT genieten (niet dat ik nu niet geniet, maar nu kan ik niet privé genieten).

Tot snel!