Maar weer eens een berichtje vanuit het ziekenhuis. Vandaag een week geleden weer opgenomen, de tijd vliegt toch voorbij (gelukkig maar, anders zou ik me hier dus dood zitten te vervelen!). De magische 32 weken zijn we gepasseerd, dus ook de opluchting is overal een stuk groter. Om heel eerlijk te zijn heb ik niet eens meer het gevoel dat het nog 'mis' kan gaan. Stom he? Eigenlijk zijn er best serieuze dingen aan de hand en er kan iedere dag iets gebeuren dat onze baby er uit moet, maar ik voel me zo relaxed en gerust dat ik me dat bijna niet meer voor kan stellen...
reacties (0)