Wil ik nog een kindje?

Pfff mijn hoofd maakt regelmatig overuren. Wil ik nog een kindje? Ja schreeuwen mijn hart en lijf. Mijn hoofd komt er wat vertwijfeld tussendoor. Hoe ga ik dat doen? Nu vind ik het soms al best pittig, twee kleine kinderen (nu drie en 16 maanden). Geluiden zat in huis, terwijl ik vrij gevoelig ben voor geluiden. Ze zullen thuisonderwijs krijgen, waardoor de momenten dat ze op school zitten (en er rust in huis is) weg vallen. Buiten spelen kunnen ze natuurlijk wel wanneer ze ouder zijn.
Hoe ga ik dat doen, op stap met drie kinderen? We gaan elke week wel op pad momenteel, een museum, dierentuin, binnenspeeltuin etc. Dat zal ook lastiger worden. Niet alleen tijdelijk maar ook op de lange termijn lijkt het me lastiger om met drie kinderen op stap te zijn dan met twee.
Hoe dat te doen met oppas? Voor alleen de oudste is oppas regelen al lastig (dit willen we alleen binnen de familie/vrienden). Mijn moeder ziet twee kinderen al niet zitten, laat staan drie.
Hoe gaat dat met de relatie met mijn man? De afgelopen jaren waren al pittig omdat we nou eenmaal weinig tijd voor elkaar hebben. Laat staan daar nog ongeveer twee extra zware jaren aan toe voegen.
Mijn hoofd maakt overuren, mijn hart weet het antwoord wel.
Ach ik weet ook wel dat ik niet nu een keuze hoef te maken. Maar mijn hoofd blijft malen. Sowieso zou het handig zijn om te wachten met zwanger proberen te worden tot de oudste twee jaar is. We lopen met hem bij de kinderarts ivm allergieën. De aankomende maanden gaan we uitzoeken op welk van de drie allergenen hij reageert (melk, ei en/of soja). Daar wil ik tijd en aandacht voor kunnen hebben. En voldoende moedermelk. Toen ik zwanger was van de jongste had ik vanaf acht weken aanzienlijk minder melk productie. De jongste begint nu we een tijdje op dieet zijn eindelijk te eten. Zijn lijfje moet er nog aan wennen dat hij het eten wel kan verdragen, dat hij er wel op kan groeien, dat het hem geen pijn doet. Door de borstvoeding heeft hij goed kunnen groeien, krijgt hij nu de tijd om op zijn eigen tempo te wennen aan het vaste voedsel. Biedt het bescherming tegen de allergie. Wanneer ik stop met borstvoeding kan de allergie erger worden vertelde de kinderarts. Niet mijn enigste motivatie om hem borstvoeding te geven, maar wel één van de redenen om door te voeden.
Ik dwaal af.
Wil ik nog een kindje? De vraag blijft malen, terwijl mijn hart het antwoord wel weet.
Mijn man weet ook duidelijk het antwoord op die vraag, nee hij wilt niet nog een kindje. Het is wat hem betreft al druk zat zo.
Uiteraard moeten we er samen uitkomen. Maar eerst moet ik er voor mezelf uitkomen.
Terwijl ik in de agenda blader wanneer het handig zou zijn om te beginnen met proberen zwanger te worden en hoe oud de kinderen dan zijn en hoeveel leeftijdsverschil er dan tussen zit (apart dat ik dit toch nog iets probeer te plannen. Terwijl we helaas met veel verdriet hebben ervaren hoe zwanger worden en blijven niet vanzelfsprekend is), maalt mijn hoofd verder.
Ach hopeloos dit. Het antwoord is ja, ik weet alleen nog niet hoe. Maar dat wist ik bij de oudste en jongste toch ook niet?

1466 x gelezen, 5

In Overig

04/02/2023

reacties (25)

Aliemama 07/02/2023

Wat een mooie openhartige blog! Heel mooi hoe je je wens en dilemma verwoord. Zoals ik het lees weet je zelf het antwoord al wel: nu (nog) niet. Maar ja wie weet verandert er in de toekomst iets waardoor jij en je man samen kunnen dromen van een derde kindje
Momof3hooligans 04/02/2023

Ik begrijp je volledig, ondanks wat er om je heen gebeurt en wat de mensen in je leven denken...jij moet als vrouw dit hoofdstuk kunnen afsluiten op jou manier en daar hoort ook bij de vraag nu of niet
Duckie 04/02/2023

Fijn om te lezen!
Momof3hooligans 04/02/2023

😘
Ilsje85 04/02/2023

Ehm, waar gaat dit mis? 🤔 Jij plant terwijl alle seinen bij je man op rood staan?

Met andere woorden; hoe gooi ik een bom onder mijn relatie? Niet slim als je het mij vraagt of een persoonlijkheidsstoornis, hoe dan ook succes ermee want dat dat derde kind er moet komen blijkt wel uit het onderstaande citaat...

"Mijn man weet ook duidelijk het antwoord op die vraag, nee hij wilt niet nog een kindje. Het is wat hem betreft al druk zat zo.

Uiteraard moeten we er samen uitkomen. Maar eerst moet ik er voor mezelf uitkomen.

Terwijl ik in de agenda blader wanneer het handig zou zijn om te beginnen met proberen zwanger te worden en hoe oud de kinderen dan zijn en hoeveel leeftijdsverschil er dan tussen zit (apart dat ik dit toch nog iets probeer te plannen".
Duckie 04/02/2023

Wat een veroordeling, jammer.

De wens is sterk, dromen mag.
Ilsje85 05/02/2023

Absoluut, maar dit gaat wel wat verder dan dromen alleen?
Jvb 04/02/2023

Het gevaar van de beslissing open houden, is dat jij verder droomt richting ja, terwijl je man op nee blijft staan. Je moet hierin daarom wel heel erg samen optrekken. Dagdromen over de beste data ed is die wens flink voeden, terwijl die deur (nu) dicht zit. Daarmee maak je het jezelf moeilijk. Jullie kunnen beiden weinig doen aan hoe je je voelt, en dat mag ook allebei wel ruimte kriigen maar dat betekent niet dat je het gevoel moet voeden, zeg maar.

Zolang hij op nee staat, zul je toch moeten proberen een beetje de rem er op te houden. De kans is groot dat je man nooit van gevoel verandert en dan zul je je er mee moeten verzoenen.

Ik weet hoe lastig het kan zijn als je niet op 1 lijn zit. Mijn man wilde een vierde en ik niet. Ga hierin niet teveel in je eigen hoofd zitten. Probeer in gesprek te blijven en elkaar dan niet proberen te overtuigen, dat lukt toch niet. Hoeft ook niet. Maar zorg dat je van elkaar weet hoe je je voelt en geef elkaar de ruimte om het oneens te zijn. Zo kun je je eigen gevoel beter managen en je komt niet tegenover elkaar te staan.
Assiral 04/02/2023

Ach laat het lekker los en kijk over een (half)jaar weer verder hoe jullie er dan beide tegen aan kijken.
Duckie 04/02/2023

De kinderwens is momenteel te sterk om los te laten en wat mij betreft mag dat er ook zijn.

Voor nu wil ik ook geen actie ondernemen, maar wel verder nadenken en dromen.
Tweede83 04/02/2023

Ik wilde ook nog een kindje. Mijn man niet. Uiteindelijk wel gebeurt en ze is nu bijna 10 maanden. En mijn man is stapel gek met haar.

Jij mag zeker je wens hebben, had ik ook. Wij hebben samen het heel goed afgewogen en mijn man is 100% meegegaan in mijn wens. Ben hem heel erg dankbaar. Maar als hij nee was blijven zeggen had ik echt pech gehad en had ik afscheid moeten nemen van mijn wens, hoe sterk die ook mag zijn.

Ik denk alleen wel als ik in jou situatie had gezeten dat het ook wel druk is. Veel dingen die spelen en niet in balans zijn daardoor. Misschien als het rustiger is in jullie gezin dat je man er ook anders in zal staan. En dan heb jezelf ook genoeg aandacht en energie voor nog een kindje.

En die praktische dingen, dat vind echt zijn weg wel. Misschien dat je dan eventueel ook andere keuzes moet maken qua oppas als je moeder niet meer zou willen. Succes met dromen. Dat mag altijd.
Duckie 04/02/2023

Fijn dat het bij jullie goed uitgepakt heeft!

En fijn dat je benoemt dat mijn wens er mag zijn. Zo ervaar ik dat ook, dat daar ruimte voor mag zijn. Of we nu wel of niet nog een kindje krijgen.

Ik zou ook niet direct weer willen proberen om zwanger te worden. Zoals je al schrijft, de balans is er nog niet. Ik heb eerst tijd en aandacht nodig voor de kinderen die er al zijn, mijn man en mezelf.

Maar de wens is er wel en ik merk dat ik het lastig vind dat mijn man en ik niet op één lijn zitten. Dat maakt het van mij af zetten lastiger.

Voorlopig nog even verder nadenken en dromen.
Tweede83 05/02/2023

Je wens mag er zeker zijn en het is niet leuk als je man deze wens niet deelt met je. Je moet er alleen wel rekening mee houden dat dit ook zo kan blijven. Wees open en eerlijk naar elkaar en neem vooral de tijd on eerst samen goed in balans te zijn als gezin en in je relatie met je man. Dat kost tijd, maar is zo belangrijk. En dat er wat meer leeftijd tussen je kids zit is niet erg. Hebben wij ook en heeft ook weer zijn voordelen. En maak voor jezelf ook een plan B, dat je iets voor jezelf gaat doen wat natuurlijk wel past binnen je gezin.. ik wens je alle geluk toe in de toekomst!
trotsemoeder123 04/02/2023

Je kan malen wat je wilt maar je partner wil niet. Dus ik zou het simpelweg even laten rusten en eerst eens kijken als de kids net iets ouder zijn. Je hebt erg veel voorwaarden over hoe jij het wil in de opvoeding met heel weinig hulp van anderen. Dat is uiteraard jouw keus maar kijk eerst eens hoe dat wat langere tijd gaat met 2. Ik ben van 2 naar 3 gegaan in samengesteld gezin en als kids klein zijn valt het juist wel mee. Maar nu ze groter zijn .. de zorgen, alle zorg (tandarts, logopedie, orthodontist, oogarts, etc) en sport/muziekafspraken etc. Dan maakt 2 of 3 echt veel uit vind ik. Tis een hele puzzel die ik zonder partner niet zou kunnen. Dus als jouw partner er niet achter staat zou ik zeker wachten.
Duckie 04/02/2023

Uiteraard moet ik wachten als mijn man er niet achter staat. Maar dan kan ik wel druk zijn met mijn kinderwens. Ook die mag er zijn, met al de onzekerheden die erbij horen. Simpelweg laten rusten is momenteel geen optie, de wens is te groot. Met mijn man wil ik het er niet te vaak over hebben, ik begrijp dat hij daar momenteel niet op zit te wachten.

Zelf droom en denk ik verder.
trotsemoeder123 04/02/2023

Dromen is prima en de wens mag er zijn. Zoals je het omschrijft klinkt het meer als piekeren, dat lijkt me niet de bedoeling. Maar wellicht schat ik dat verkeerd in obv het verhaal.
Nog-even! 04/02/2023

Misschien eerst maar eens kijken hoe thuisonderwijs bevalt als je kinderen de schoolleeftijd hebben? Als jij zo gevoelig bent, waarom kies je er dan voor om in de toekomst je kinderen 24 uur per dag om je heen te hebben? Wanneer kun jij dan op adem komen? Denk je dat je thuisonderwijs kunt geven als je doordraait van de drukte? Of telt jouw (geestelijke) gezondheid niet mee?

En als jij zo gevoelig bent en je man het nu al teveel/genoeg vindt, waarom denk je dan dat het voor je kindere, je man en jezelf niet teveel zal zijn, nog meer drukte?

Ik zou op dit moment zeggen: het is er nu niet de tijd voor. Kijk over een jaar nog eens hoe jullie erin staan.

Kan het zijn dat jij zelf geen fijne ervaring hebt gehad op school?
Duckie 04/02/2023

Ik geef aan gevoelig voor geluiden te zijn, dat klopt. Maar heeft iedereen niet iets wat het leven wat lastiger maakt?

Ik kan er prima mee om gaan, ik ken mijn grenzen, ik ken de handigheidjes en de dingen waar ik op moet letten. Moet het een beperking zijn? Ik vind van niet, gewoon iets waar ik rekening mee moet houden. En natuurlijk is mijn (geestelijke) gezondheid belangrijk. Ik ben belangrijk, voor mezelf, voor mijn gezin en voor bepaalde mensen die mij nabij staan. Ik zie niet in waarom ik zou moeten doordraaien.

Momenteel is het onze tijd nog niet voor nog een kindje, alleen al omdat mijn man er niet achter staat. Hopelijk komt dat nog. Maar de wens is er in ieder geval bij mij en die mag er zijn.

Wij hebben een bewuste keuze gemaakt voor thuisonderwijs en denken dat dit de beste keuze is voor ons gezin.

Ik kies er met liefde voor om mijn kinderen om mij heen te hebben en ze op te voeden, te onderwijzen en te zien opgroeien.
Annanm 04/02/2023

Wil het idd wel eens zien over een paar jaar dat thuis onderwijs…
Duckie 04/02/2023

Dit voelt wat negatief. Is dat ook zo bedoeld?

Zo ja, met welke reden dan?
E87 04/02/2023

Blijft een moeilijke deze. Ik zou het in ieder geval nog even de tijd geven, je kindjes zijn nog zo klein nu. Succes 🍀
Duckie 04/02/2023

Dankjewel!

Ik geef het inderdaad nog even de tijd. Maar er niet over nadenken is momenteel ook geen optie, de wens is zo groot.

Hopelijk komen mijn man en ik in de toekomst op één lijn.

En ondertussen lekker blijven genieten van de kinderen die er al zijn.
Mela2020 04/02/2023

Ik zou het dan nu even naast je neerleggen en je focussen op de andere 2.. je hebt nog een aanzienlijke tijd voor je dan een 3e wilt. Je zit nog volop in dat die andere er net is bijgekomen.
Duckie 04/02/2023

Naast me neerleggen heb ik al een tijd geprobeerd. Maar de wens is te groot en de onzekerheid of mijn man nog van gedachten veranderd is lastig.

Voor nu droom en denk ik nog even verder. En hopelijk komen mijn man en ik in de toekomst op één lijn.
Mela2020 04/02/2023

Als de tijd rijp is komt het vast goed !